یادگیری معکوس در دوره ابتدایی

هدف این مقاله معرفی رویکرد یادگیری معکوس در تدریس و چگونگی کاربرد آن در دوره ابتدایی است. در این رویکردروند فعالیتهای یاددهی-یادگیری معمول معکوس میگردد، یعنی تدریس در خانه و انجام تکالیف و بسط موضوع در کلاسدر انجام میشود. روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. چارچوب کلی پژوهش منطبق بر چهار سوالاست. ابتدا تاریخچه و مبانی نظری یادگیری معکوس تبیین، سپس ویژگیها و مراحل آن ارائه و در ادامه ضمن بیان مزایا ومعایب یادگیری معکوس، چگونگی اجرای آن در دوره ابتدایی بیان می گردد. یافته ها نشان داد که یادگیری معکوس بر مواردیهمچون فعال بودن، ایجاد فرصت برای آموزش فردی، کنترل سرعت یادگیری و یادگیری در هر زمان و مکان، تاکید دارد ومیتوان با مدنظر قرار دادن این موارد در برنامههای درسی به غنای آنان افزود. اما باید توجه داشت که با همه این مزایا باتوجه به برنامه ریزی و طراحی آموزش دقیق و امکانات سخت افزاری اجرای این روش با مشکلاتی مواجه ساخته است.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری معکوس ، دوره ابتدایی