بررسی رابطه بین مهارت آموزی سازمان جهاد دانشگاهی با قابلیت استخدام (مطالعه موردی: فراگیران مرکز آموزش های تخصصی کوتاه مدت جهاد دانشگاهی دهدشت)

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین مهارت آموزی سازمان جهاد دانشگاهی با قابلیت استخدام می باشد. روش اینپژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری فراگیران مرکز آموزش های تخصصی کوتاه مدت جهاد دانشگاهیدهدشت در فصول پاییز و زمستان ۱۴۰۱ بوده است. در این پژوهش نمونه گیری با روش تصادفی ساده انجام شد و تعداد۱۲۱ فراگیر بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه آموزش مهارت های والدیک ولیفاکیس (۲۰۰۷) و پرسشنامه محقق ساخته قابلیت استخدام بود. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان می دهد، بینمهارت آموزی و قابلیت استخدام رابطه مثبت و معناداری وجود. نتایج آزمون t دو نمونه مستقل نشان می دهد که بین متغیر های مهارت آموزی و قابلیت استخدام با توجه به جنسیت فراگیران تفاوت معناداری وجود ندارد، همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) نشان داد که، تفاوت معناداری بین مهارت آموزی با توجه به سطح تحصیلات فراگیران وجود ندارد، اما تفاوت معناداری بین قابلیت استخدام با توجه به سطح تحصیلات فراگیران وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت آموزی ، قابلیت استخدام ، جهاد دانشگاهی ، دهدشت