چگونه توانستم با استفاده از روش تدریس قصه گویی، برهوش هیجانی و خلاقیت دانش آموزان عشایری مقطع ابتدایی استان گلستان تاثیرگذار باشم؟

ضرورت انجام این پژوهش، بررسی اثر بخشی روش تدریس قصه گویی بر هوش هیجانی و خلاقیت دانش آموزان عشایری مقطع ابتدایی استان گلستان بود که روش شناسی این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی و از نگاه روش نیمه آزمایشی با روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و از نظر نوع پژوهش کاربردی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان عشایری مقطع ابتدایی استان گلستان در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد که به تعداد ۴۵۲۷ نفر میباشند با توجه به اینکه طرح پژوهش مذکور آزمایشی میباشد و با علی رغم اینکه میزان نمونه در طرح های آزمایشی ۳۰ نفر در ۲ گروه گواه و آزمایش و در مجموع ۶۰ نفر در کلاسهای دوره اول و دوم ابتدایی در مدرسه دولتی قلم چی خواهد بود روش نمونه گیری به صورت روش در دسترس میباشد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه های خلاقیت عابدی (۱۳۷۲) هوش هیجانی ماورولی و همکاران (۲۰۰۸) و پروتکل قصه گویی بود در خصوص جهت جمع آوری اطلاعات برای تایید یا رد فرضیه های پژوهش از روش میدانی استفاده میشود. یافته ها و نتیجه گیری حاصل از بین مولفه های قصه گویی با مقدار آزمون واریانس و مجذور ایتا استفاده از هوش هیجانی با مقدار آزمون واریانس و مجذور ایتا متغیر خلاقیت دانش آموزان پایه اول ابتدایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. این امر بدان معناست روش تدریس بصورت قصه گویی ، برهوش هیجانی و خلاقیت دانش آموزان عشایری مقطع ابتدایی استان گلستان اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، قصه گویی ، هوش هیجانی ، دانش آموزان عشایری ، استان گلستان