گسترش آموزش عالی در ایران و صندلی های خالی در دانشگاه ها

گسترش کمی آموزش عالی در ایران چالش هایی را برای نظام آموزش عالی کشور ایجاد نموده است. یکی از این چالش ها، بیکاری فارغ التحصیلان و در نتیجه کاهش تقاضا برای آموزش عالی و ایجاد پدیده صندلی های خالی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی می باشد. از این رو، در پژوهش حاضر ضمن بیان تحولات نظام آموزش عالی ایران و وضعیت اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی از سال ۱۳۵۰ تا ۱۴۰۰، دلایل ایجاد پدیده صندلی های خالی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور بررسی می شود. این پژوهش از نظر نوع، توصیفی و روش استفاده شده در آن مطالعه اسنادی می باشد. پژوهش حاضر از نظر نوع هدف، کاربردی است. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه زیر نظام های آموزش عالی به جزء دانشگاه آزاد اسلامی را شامل می شود. ابزار جمع آوری داد ه ها از طریق مدارک و مقالات علمی موجود در پایگاه های اطلاعاتی می باشد و برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی استفاده شده است. نتیجه بررسی ها نشان می دهد افزایش تعداد دانشگاه ها و گسترش بی رویه آموزش عالی کشور موجب ایجاد مشکلاتی نظیر افزایش تعداد فارغ التحصیلان بیکار و کاهش تقاضا برای آموزش عالی در سال های اخیر شده است. حل این مشکل از طریق بازنگری در سیاست گذاری نظام آموزش عالی ایران و مهارتی کردن برنامه های درسی دانشگاه ها امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

اشتغال فارغ التحصیلان ، تحولات آموزش عالی ، تقاضای آموزش عالی ، صندلی های خالی