بررسی اثر اسید هیومیک بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی رزماری (Rosmarinus officinalis L.) تحت تنش شوری
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 12، شماره: 57
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-12-57_017
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1402
چکیده مقاله:
رزماری کاربرد فراوانی به عنوان گیاه زینتی و دارویی دارد. شوری یکی از مهمترین موانع تولید گیاهان در جهان است که عملکرد گیاه را به روش های مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین تحقیق و بررسی روش هایی که منجر به کنترل و کاهش اثرات شوری در گیاهان می گردد، حائز اهمیت است. آزمایش حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار روی گیاهان سه ماهه رزماری انجام گرفت. فاکتور اول تیمار اسید هیومیک (صفر، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم بر لیتر) و فاکتور دوم تیمار کلرید سدیم (صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی مولار) بود. براساس نتایج به دست آمده کمترین طول شاخه اصلی (۴۱/۲۴ سانتی متر) و فرعی (۶۸/۷ سانتی متر) به ترتیب در تیمار شوری ۷۵ و ۵۰ میلی مولار بدون اسید هیومیک به دست آمد. بیشترین وزن تر شاخه در تیمار اسید هیومیک ۵۰۰ میلی گرم در لیتر + شوری ۲۵ میلی مولار بود که با اسید هیومیک ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم در لیتر بدون تیمار شوری اختلاف معنی داری نداشت. وزن خشک شاخه ها تحتتاثیر اثر ساده تیمارها قرار داشت به طوری که اسید هیومیک ۲۵۰ میلی گرم در لیتر بر افزایش وزن خشک شاخه موثر بود و در شوری صفر بیشترین وزن خشک شاخه و در شوری ۷۵ میلی مولار کمترین وزن خشک شاخه مشاهده شد. بیشترین محتوای کلروفیل کل و میزان پتاسیم در اسید هیومیک ۵۰۰ میلیگرم در لیتر و کمترین آن مربوط به شوری ۷۵ میلیمولار بود. بیشترین پرولین، نشت یونی و درصد سدیم، در شوری ۷۵ میلیمولار بدون تیمار اسید هیومیک بود. با توجه به نتایج به دست آمده تیمار اسید هیومیک ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم در لیتر در مقایسه با تیمارهای بدون اسید هیومیک در تعدیل اثر شوری موثر واقع شدند.
کلیدواژه ها:
Salinity adjustment ، Proline ، Chlorophyll ، Ornamental plant ، Ion leakage ، تعدیل شوری ، پرولین ، کلروفیل ، گیاه زینتی ، نشت یونی
نویسندگان
بهاره حقیقی
Department of Horticultural Sciences, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
مهناز کریمی
Department of Horticultural Sciences, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
حسین مرادی
Department of Horticultural Sciences, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :