تاثیر آموزش به روش معکوس بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان

مقدمه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش به روش معکوس بر بهبود عملکرد تحصیلی درس علوم تجربی دانشآموزان پسر پایه اول ابتدایی منطقه یک شهر تهران بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی (پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه دانش آموزان پسر ابتدایی کلاس اول منطقه یک تهران در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. نمونه آماری به تعداد ۳۰ نفر به صورت در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی قرعه کشی ۱۵ نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه آزمایش قرار داده شد. جهت گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر از پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) استفاده شد. پایایی این پرسشنامه برای خودکارآمدی ۰.۸۴ و برای تاثیرات هیجانی ۰.۸۹ بود.نتایج: نتایج حاصل از تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که آموزش به روش معکوس بر بهبود تاثیرات هیجانی درس علوم تجربی دانشآموزان پسر پایه اول ابتدایی به میزان ۸۵/۰ واحد تاثیر دارد (۰۱/۰>p). همچنین آموزش به روش معکوس بر بهبود خودکارآمدی درس علوم تجربی دانشآموزان پسر پایه اول ابتدایی به میزان ۸۳/۰ واحد تاثیر دارد (۰۱/۰>p).نتیجه گیری: آموزش به روش معکوس، دانش آموزان را ترغیب به مشارکت فعال در فرآیند یادگیری می کند. این موضوع باعث می شود که دانش آموزان به عنوان عضوی فعال در یادگیری خود شرکت کنند و احساس مسئولیت پذیری و تعهد به یادگیری را تجربه کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش به روش معکوس ، بهبود عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی