رابطه بین ناگویی خلقی و میزان هیجان خواهی با آمادگی اعتیاد به مواد مخدر در دانشجویان

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه نارساخوانی و هیجان با آمادگی برای مصرف مواد در دانشجویان دانشگاه آزاد کرمانشاه در سال ۱۴۰۱ می باشد. روش تحقیق حاضر با هدف کاربردی و پیمایشی از نظر اجرایی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد کرمانشاه در سال تحصیلی۴۰۱-۴۰۲می باشد. در این پژوهش، نمونه آماری ۳۶۷ نفرازدانشجویان با استفاده از جدول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق، آزمون آفازی تورنتو، آزمون آتاکسی زاکرمن و مقیاس آفازی (APS) بود. داده های به دست آمده از پرسشنامه های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در سطح آمار توصیفی، ویژگی های نمونه بر حسب موقعیت و در سطح آمار آماری با نرم افزار Spss ۲۲، با توجه به متغیرها و اطلاعات مختلف مورد نیاز برای آزمون فرضیه های تحقیق، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل چند متغیره محاسبه شد. استفاده شده. نتایج پژوهش نشان می دهد که مولفه های هیجان خواهی، اوقات فراغت پیش بینی کننده آمادگی برای اعتیاد در دانشجویان هستند و بین هیجان خواهی و هیجان جویی و آمادگی برای اعتیاد در دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، هیجان خواهی ، آمادگی به اعتیاد ، دانشجویان