بررسی میزان استرس شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستانهای سطح شهر همدان

مقدمه و هدف : استرس در پرستاران یک پدیده پیچیده ای است که بطور بالقوه نتایج زیان آوری دارد استرس تعادل جسمی و روانی افراد را بر هم زده و با ایجاد مشکلات جسمی و روانی ،کارائی افراد را در ابعاد مختلف کاهش می دهد این تحقیق به منظور تعیین میزان استرس شغلی در پرستاران شاغل* در سطح شهر همدان انجام گردید. روش اجرا : این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد و به روش سرشماری انجام گردید یعنی همه ۳۱۰ نفر پرستار دارای مدرک کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد شاغل در بیمارستانهای شهر همدان واحدهای  پژوهش را تشکیل داده اند ابزار جمع آوری داده ها از دو بخش اطلاعات دموگرافیک (۱۰ سوال) و سوالات آزمون هینشاو و آتوود[۱] شامل ۳۳ سوال که با شرایط ایران تطبیق داده شده است مورد استفاده قرار گرفت جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار EPI۶ استفاده گردید. یافته های پژوهش: یافته های پژوهش نشان می دهد که ۳/۵۱ در صد پرستاران دارای استرس شغلی و ۷/۴۸ درصد  بدون استرس شغلی بوده اند. همچنین بیشترین میزان استرس مربوط به پرستاران دارای گروه سنی  ۲۴–۲۰ سال (۵/۶۵ درصد) ، افراد دارای مدرک کارشناسی( ۵۲درصد) ، جنس مونث (۴/۵۳ درصد) ، افراد دارای سابقه کار ۱۵–۱۱ سال (۲/۶۵ درصد) ، افراد دارای درآمد ماهیانه کم (۲/۶۹درصد) ، دارای نوبت کاری شب کار (۶/۵۵ درصد) ، بخش اتاق عمل (۴/۷۰ درصد) و بخش ویژه (۷/۶۸ درصد) بوده اند .    نتیجه نهائی : استرس یک خطر شغلی برای پرستاران محسوب می شود که آموزش به پرستاران بالینی جهت مقابله با آن و همچنین توجه مدیران خدمات بهداشتی درمانی جهت کاهش آن ضروری است.      *  اعضاء هیئت علمی گروه پرستاری بهداشت جامعه دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی همدان ۱ – Hinshaw & Atwood

کلیدواژه ها:

Job stress / Nurses ، استرس شغلی ، پرستاران