تاثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر افسردگی بیماران دارای ضایعات نخاعی

مقدمه: افسردگی شایع ترین پیامد روان شناختی در بیماران مبتلا به آسیب های نخاعی است؛ از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر میزان افسردگی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی انجام شده است. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده است. ۴۰ بیمار مبتلا به ضایعه نخاعی در مرکز توان بخشی حدیث شهر قزوین در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در پنج جلسه به مدت ۹۰ دقیقه برای گروه آزمون انجام شد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی و افسردگی بک ویرایش دوم انجام شد. میزان افسردگی بیماران قبل، یک، سه و شش ماه بعد از اجرای مداخله اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و آزمون های آماری t مستقل، t زوجی، کای اسکوئر و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج مطالعه نشان می دهد، میانگین میزان افسردگی در گروه آزمون و کنترل، قبل از مداخله، به ترتیب ۱۰/۴ ± ۳۱/۴ و ۶/۳ ± ۳۰/۵ بود که با آزمون (۰/۳=t،۰/۷=P) اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد و یک ماه پس از مداخله در گروه آزمون به ۵/۷ ± ۲۲/۱ و کنترل ۶/۶ ± ۳۰/۳ رسید که با عنایت به آزمون (۴/۱=t، ۰/۰۰۱افسردگی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی توصیه می شود. نتایج حاصل از این پژوهش موید آن است که روش EMDR بر درمان و کاهش نمرات افسردگی بیماران دارای ضایعه نخاعی که علائم افسردگی موثر است. این نتایج در سه و شش ماه بعد از مداخله درمانی نیز تداوم دارد و می توان از آن به عنوان روشی غیردارویی، مکمل و اثربخش در درمان افسردگی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Eye movement desensitization and reprocessing ، Depression ، Spinal cord injuries ، افسردگی ، ضایعه نخاعی ، حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد