تاثیر نقش پرستار رابط بر شاخص های فیزیولوژیک و سطح هوشیاری بیماران انتقالی از بخش مراقبت های ویژه: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

مقدمه: بیماران انتقالی از ICU  به بخش عمومی، نیازمند توجه و مراقبت پرستاری در سطح بالاتری نسبت به سایر بیماران بستری در بخش دارند. بخش های عمومی برای مراقبت از این دسته بیماران مجهز نشده اند، بنابراین این بیماران درخطر تهدید سلامتی هستند. لذا این مطالعه به تاثیر نقش پرستار رابط بر شاخص های فیزیولوژیک و سطح هوشیاری بیماران انتقالی از بخش مراقبت های ویژه به عنوان راه حل پرداخت. مواد و روش ها: مقاله حاضر، حاصل یک کارآزمایی بالینی دو گروهی می باشد که در بخش های ویژه و عمومی یک بیمارستان دولتی بر روی ۹۰ بیمار بستری به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت تصادفی انجام شد. گروه کنترل مراقبت های معمول را دریافت کردند و در گروه مداخله تا سه روز، روزی دو بار توسط پرستار رابط ویزیت شدند. ابزار مورد استفاده چک لیست شاخص های فیزیولوژیک و تست های آزمایشگاهی می باشد. برای توصیف داده ها از میانگین، انحراف معیار، واریانس و درصد فراوانی توسط نرم افزار  SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد. یافته ها:  اختلاف معنی داری بین مشخصات دموگرافیک و بالینی دو گروه مشاهده نشد. در شروع مطالعه دو گروه از نظر میانگین شاخص های فیزیولوژیک و تست های آزمایشگاهی تفاوت آماری معنی داری نداشتند. بعد از مداخله پرستار رابط بخش مراقبت های ویژه، تست های آزمایشگاهی تفاوتی نداشت و در گروه آزمون و کنترل میانگین فشار خون سیستول (۶۷۴/۰=p) و میانگین فشارخون دیاستول (۰/۷۵۷=p)، میانگین فشار متوسط شریانی(۰/۷۹۳=p) و تعداد ضربان قلب (۰/۲۵۵=p) تفاوت آماری معنی داری نشان نداد. میانگین تعداد تنفس (۰/۰۰۱=(p و میانگین درجه حرارت (۰/۰۲۰=(P در دو گروه اختلاف معنی داری داشت، ولی دو گروه در محدوده طبیعی بودند. تفاوتی بین دو گروه هر چند از لحاظ آماری معنی دار می باشد، از لحاظ بالینی اهمیتی ندارد. نتیجه ­گیری: خدمات پرستار رابط بر شاخص های فیزیولوژیک و تست های آزمایشگاهی در بیماران انتقالی از بخش مراقبت های ویژه به بخش عمومی در این مطالعه موثر نبود.

کلیدواژه ها:

Liaison nurse ، Physiological indices ، Intensive care unit ، Level of consciousness ، پرستار همراه ، بخش مراقبت های ویژه ، کارآزمایی بالینی