تاثیرعوامل منتخب فناوری های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر (موردمطالعه: گردشگران شهر یزد)

گردشگری هوشمند با توجه به پیشرفت های اخیر و گسترش فناوری اطلاعات به وجود آمده است و حالت های جدید ارتباطات، روش های جدید جمع آوری اطلاعات و فرصت های جدید برای خلق ارزش و مدیریت را پیشنهاد داده است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر فناوری های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل آن دسته از گردشگران داخلی در دسترسی است که به شهر یزد سفر کرده اند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ۱۶ گزاره ای یوو و همکاران (۲۰۱۷) و هوانگ و همکاران (۲۰۱۷) استفاده گردیده است و حجم نمونه با توجه به محدود بودن جامعه، ۲۴۰ نفر تعیین گردید. به منظور اطمینان یافتن از دقت و صحت نتایج تحقیق ویژگی های فنی پرسشنامه در دو بخش روایی (سازه و محتوایی) و پایایی (آلفای کرونباخ) مورد بررسی قرار گرفته است. فرضیه های پژوهش با استفاده از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری بر پایه روش حداقل مربعات جزئی از طریق اسمارت پی ال اس۳ مورد آزمون قرار گرفتند. یافته های نشان داد که هر سه فرضیه، آماره تی بالاتر از ۹۶/۱ داشته اند، به همین جهت تمامی فرضیه های پژوهش تایید شدند. همچنین بیشترین ضریب تاثیر مربوط به اطلاع رسانی فناوری های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر می باشد. نتایج نشان داد که فرضیه اصلی فناوری های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر اثر دارد و اطلاع رسانی، تعامل و دسترسی بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر تاثیر مثبت و معنادار دارد؛ می توان نتیجه گرفت که رضایت از استفاده از فناوری در سفر باعث ایجاد سودآوری برای شرکت های حوزه گردشگری می شود، در نهایت رضایت منجر به ایجاد وفاداری گردشگران نسبت به یک مقصد خاص می گردد.

کلیدواژه ها:

فناوری های گردشگری هوشمند ، رضایت از استفاده از فناوری در سفر ، گردشگری آنلاین ، مدل سازی معادلات ساختاری