بررسی تاثیر هوش معنوی بر کیفیت مراقبت پرستاری بیمارستان های آموزشی و درمانی شهرستان همدان

مقدمه: معنویت و در راستای آن هوش معنوی، در همه حوزه های زندگی بشری می تواند موثر باشد. حوزه های کاری و فعالیت های اجتماعی بشر نیز از این امر مستثنا نیستند. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر هوش معنوی بر کیفیت مراقبت های پرستاری بیمارستان های آموزشی درمانی شهر همدان اجرا شده است. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-هم بستگی است که به بررسی ۱۷۴ پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی درمانی شهرستان همدان، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در سال ۱۳۹۷ پرداخته است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ و پرسشنامه کیفیت مراقبت پرستاری (QUALPAC) است. داده ها به کمک آزمون های آلفای کرونباخ، کولموگروف-اسمیرنوف و هم بستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیشتر شرکت کنندگان ۳۱-۴۰ سال بودند. میانگین و انحراف معیار ابعاد هوش معنوی شامل آگاهی متعالی (۶/۰۶۶±۲۵/۴۹)، ایجاد معنای شخصی (۴/۵۱۶±۱۸/۲۸) و تفکر انتقادی (۶/۱۵۲±۲۵/۲۲) توسعه موقعیت هوشیاری (۴/۷۰۷±۱۸/۰۱) است. همچنین در ابعاد کیفیت مراقبت پرستاری، بعد روانی- اجتماعی (۱۵/۷±۸۳/۱۱)، بعد ارتباط (۷/۴۱±۴۰/۰۳) و بعد جسمی (۱۴/۵±۷۵/۶۷) را شامل می شد. آگاهی متعالی، ایجاد معنای شخصی، تفکر وجودی و توسعه حالت هوشیاری، تاثیر معناداری بر کیفیت مراقبت پرستاری نداشت (۰/۰۵هوش معنوی و بعد روانی-اجتماعی و ارتباطی کیفیت مراقبت پرستاری ارتباط معناداری دیده نشد (۰/۰۵هوش معنوی با بعد جسمی کیفیت مراقبت پرستاری ارتباط مستقیم و معناداری داشت (۰/۰۵>P).  نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش، تاثیر چهار مولفه هوش معنوی (تفکر انتقادی وجودی، توسعه موقعیت هوشیاری، ایجاد معنای شخصی و آگاهی متعالی) بر کیفیت مراقبت های پرستاری و دو بعد آن شامل بعد روانی-اجتماعی و بعد ارتباطی معنادار نیست و تنها ارتباط ضعیفی میان بعد جسمی کیفیت مراقبت پرستاری با هوش معنوی وجود دارد. درنهایت میان هوش معنوی و کیفیت مراقبت پرستاری هم بستگی ضعیفی مشاهده می شود.

کلیدواژه ها:

Spiritual intelligence ، Quality of care ، Nurse ، هوش ، هوش معنوی ، کیفیت مراقبت ، پرستار