زی توده و اندوخته کربن روی زمینی در دو فرم رویشی بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl) در جنگل های لردگان استان چهارمحال و بختیاری

اندازه گیری زی توده درختی یک شاخص بسیار مهم برای ارزش گذاری فرآیندهای اقتصادی و بوم شناختی مانند چرخه عناصر غذایی، تولید جنگل و ذخیره سوختی محسوب می شود. این تحقیق با هدف اندازه گیری مقدار زی توده و اندوخته کربن روی زمینی در دو فرم رویشی بلوط ایرانی (Quercus brantii) در جنگل های استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. به این منظور قطعات نمونه آماربرداری یک هکتاری تعیین و به صورت منظم- تصادفی پیاده شدند. سپس در هر قطعه نمونه یک پایه بلوط (تک پایه یا جست گروه) در طبقات قطری و تاجی مختلف انتخاب شد. در مجموع ۳۰ قطعه نمونه آماربرداری و ۳۰ پایه بلوط (۱۶ درخت تک پایه و ۱۴ جست گروه) مشخص شد. درختان نمونه نشانه گذاری شده و صفات کمی موردنیاز اندازه گیری شدند، سپس عملیات قطع و جداسازی درختان به قسمت های مختلف انجام شد. قسمت های مختلف درختان بلافاصله پس از قطع در عرصه توزین شده و نمونه برداری برای اندازه گیری وزن خشک و مقدار کربن انجام شد. نتایج این پژوهش ضمن اینکه میانگین زی توده و اندوخته کربن دو فرم رویشی بلوط ایرانی را به تفکیک قسمت های درخت نشان می دهد، این مقادیر را در طبقه های قطری و تاجی مختلف ارائه می دهد که در واقع نوعی تاریف زی توده و کربن به حساب می آیند. متوسط زی توده روی زمینی در هر درخت در فرم تک پایه و جست گروه بلوط به ترتیب ۳۷۴/۱ و ۱۴۶/۳ کیلوگرم به دست آمد که نشان دهنده ۲/۵ برابربودن متوسط زی توده در درختان تک پایه نسبت به جست گروه هاست. تخصیص زی توده به قسمت های مختلف درختان تک پایه و جست گروه از دیگر نتایج این پژوهش است.

کلیدواژه ها:

بلوط ایرانی ، چهارمحال و بختیاری ، زی توده ، فرم رویشی ، کربن