ارزیابی و سنجش یکپارچگی در مدیریت شهری در شهرهای پیرامونی مورد مطالعه شهر قدس

تعدد مدیریت و ناهماهنگی سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی متولی امور شهری از مسائل اساسی در حوزه مدیریت شهری، است؛ امروزه اداره مطلوب شهرها، بدون مدیریت یکپارچه شهری امکان­پذیر نیست. این پژوهش به دنبال بررسی میزان یکپارچگی در سیستم مدیریت شهری در شهرهای پیرامون کلانشهرهاست که برای مطالعات میانی خود شهر قدس به عنوان یکی از شهرهای مهم پیرامون کلانشهر تهران را انتخاب نموده است که نقش مهمی در جذب سرریز جمعیت این شهر دارد. جمع آوری اطلاعات به روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعات میدانی با ابزار پرسشنامه به تعداد ۱۰۰ نمونه انجام گردیده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش های آماری از جمله آماره t ، تحلیل همبستگی و مدل پرامیتی انجام گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان مشارکت شهروندان در محدوده کمتر از حد متوسط ارزیابی شده و می توان عنوان کرد، میزان تمایل شهروندان در مشارکت در پروژه ها در سطح مناسبی قرارندارد. همچنین می توان گفت که عدم یکپارچگی در بخش های مختلف برنامه ریزی شهری، به رسمیت نشناختن حقوق شهروندی در قوانین شهری و تعدد و تکثر قانونی به عنوان مهمترین موانع تحقق پایداری و یکپارچگی در مدیریت شهری در شهر قدس به شمار می روند. مطابق نتایج حاصل از مدل پرامیتی میان تمامی مولفه های مدیریت یکپارچه شهری شامل حکمروایی، هماهنگی، انسجام، تعامل، فرماندهی، دید سیستمی و ساختار تشکیلاتی رابطه معناداری برقرار است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، مدیریت یکپارچه شهری ، توسعه پایدار ، شهرهای پیرامونی ، شهر قدس