بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان در درس فارسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان در درس فارسی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. در پژوهش حاضر جامعه آماری عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر اراک در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ می باشد. در پژوهش حاضر، از روش تصادفی خوشه ای برای نمونه گیری استفاده شد. در این روش، دو مدرسه ابتدایی در اراک به طور تصادفی انتخاب شدند و سپس دو کلاس از این دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شدند. یک کلاس به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در گروه آزمایش، مطالب درس فارسی با رویکرد یادگیری مشارکتی آموزش داده شد، در حالی که گروه کنترل مباحث فارسی را به شیوه سنتی دریافت کردند. قبل از شروع آموزش، به منظور رعایت اصول اخلاقی، از شرکت کنندگان در پژوهش، به صورت کتبی رضایت نامه ای دریافت شد. در این پژوهش، دو مدرسه ابتدایی در اراک به صورت تصادفی انتخاب شدند و از هر مدرسه یک کلاس به صورت تصادفی انتخاب شد. یک کلاس به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در گروه آزمایش، مطالب درس فارسی با رویکرد یادگیری مشارکتی آموزش داده شد، در حالی که گروه کنترل مباحث فارسی را به شیوه سنتی دریافت کردند.. پس از اتمام جلسات آزمایشی، از هر دو کلاس پس آزمون، پرسشنامه خود پنداره تحصیلی گرفته شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد رویکرد یادگیری مشارکتی حافظه دانش آموزان را بهبود می بخشد دانش آموزانی که در فرآیندهای یادگیری بصورت فعال شرکت می کنند، بیشتر به یادگیری علاقمند می شوند و توجه بیشتری به مدرسه نشان دهند. و کلاس برای آنها جایی است که دانش آموزان در آن باهم تعامل دارند و این موجب افزایش انگیزش، مشارکت و توجه آنها به یادگیری می شود. همچنین میزان رضایت دانش آموزان را از تجارب یادگیری افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، خودپنداره ، تحصیل ، دانش آموز ، ابتدایی