بررسی روش های آموزش به کودکان کم توان ذهنی و استثنایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی روش های آموزش به کودکان کم توان ذهنی و استثنایی انجام شد. این پژوهش به صورت توصیفی انجام شده و منابع عمدتا کتابخانه ای می باشد واز مشاهدات میدانی و تجربی در کلاس درس استفاده شده و با نرم افزار اکسل نسبت به آماری شدن داده ای توصیفی اقدام شده است. نتایج نشان داده است که استفاده از روش های آموزشی مبتنی بر بازخورد مثبت، تحلیل رفتار، آموزش مستقیم و تدریس گروهی می تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد و یادگیری این کودکان داشته باشد. همچنین، استفاده از فناوری های آموزشی مانند بازی های رایانه ای و نرم افزارهای آموزشی نیز می تواند مفید باشد. علاوه بر این، برخی عوامل مانند سن، نوع کم توانی و سطح توانایی هر کودک نیز باید در تعیین روش های آموزشی مناسب برای آنها در نظر گرفته شود. در نتیجه، استفاده از روش های آموزشی مناسب و تنظیم شده برای هر کودک می تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد و یادگیری آنها داشته باشد. این نتایج می توانند به عنوان راهنمایی برای معلمان و مشاوران آموزشی در تدوین برنامه های آموزشی مناسب برای کودکان کم توان ذهنی و استثنایی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

نیازهای ویژه ، استثنایی ، تدریس ، آموزش ، معلم