مقایسه تاثیر سه داروی میدازولام، پروپوفول و دکسمدتومیدین بر میزان تغییرات همودینامیک در بیماران جراحی کاتاراکت با بی حسی موضعی در مرکز آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱

مقدمه: جراحی کاتاراکت بیشتر در افراد مسن انجام می شود و انتخاب داروی بیهوشی در این افراد اهمیت ویژه ای دارد. در حال حاضر چندین روش آرام بخشی با میزان موفقیت و عوارض جانبی متفاوتی وجود دارد. در این مطالعه آثار میدازولام، پروپوفول و دکسمدتومیدین برای آرام بخشی طی جراحی کاتاراکت تحت بی حسی موضعی بررسی شد. روش کار: در این مطالعه ۹۰ بیمار که کاندید جراحی کاتاراکت بودند، براساس بیهوشی کلاس ۲ و ۳ (براساس معیارهای ASA) وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی دوسوکور، به سه گروه تخصیص یافتند. گروه اول میدازولام، گروه دوم پروپوفول و گروه سوم دکسمدتومدین دریافت کردند. حین عمل و ریکاوری، مقادیر فشارخون، اشباع اکسیژن خون شریانی، ضربان قلب و بروز عوارض ثبت شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و سطح معنی داری ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سطح اشباع اکسیژن خون شریانی (SPO۲) در سه گروه از بیماران بررسی شده در اتاق عمل تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰پروپوفول تغییر کمتری نسبت به دو داروی دیگر داشت (۰۵/۰>P). اندازه گیری فشارخون دیاستولیک در سه گروه از بیماران حین عمل تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰دکسمدتومیدین تفاوت معنی داری دیده شد (۰۵/۰>P). تغییرات ضربان قلب در سه گروه از بیماران هنگام عمل و ریکاوری تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰دکسمدتومیدین گزینه بهتری برای آرام بخشی بیماران است.

کلیدواژه ها:

Cataract surgery ، Dexmedetomidine ، Hemodynamic changes ، Midazolam ، Propofol ، پروپوفول ، تغییرات همودینامیک ، جراحی کاتاراکت ، دکسمدتومیدین ، میدازولام