مقایسه تولید نهال کلیر(Capparis decidua) با استفاده از کاشت بذرهای رسیده و نارس در استان هرمزگان

میوه های رسیده و نارس کلیر در خرداد ماه از رویشگاه طبیعی آن در سیریک جمع آوری گردید و به طور جداگانه بذرگیری شدند. دو آزمایش جداگانه به طور همزمان، جهت مقایسه قوه نامیه بذرهای رسیده و نارس کلیر و درصد نهالهای زنده در شرایط نهالستان ترتیب داده شد. هر بررسی در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی اجرا گردید که در آنها عوامل آزمایشی عبارت بودند از: تیمار پیش رویشی بذر (در چهار سطح شامل شاهد یا ۱۲ ساعت خیساندن در آب، ۳۰ دقیقه اسید سولفوریک، ۴۵ دقیقه اسید سولفوریک و کاشت میوه کامل) و ترکیب خاک گلدان )در ۱۱ سطح شامل نسبتهای مختلف شن، خاک باغچه، خاک رس، کود حیوانی و نیز خاک رویشگاه طبیعی به عنوان شاهد). جهت کاشت بذرها از گلدانهای با ارتفاع ۲۵ سانتیمتر استفاده شد و هر ترکیب تیماری شامل ۴ گلدان در ۳ تکرار در نظر گرفته شد.به جز تیمار شاهد (۱۲ ساعت آب معمولی)، در سایر تیمارها بذرهای رسیده نسبت به بذرهای نارس به طور بسیار معنی داری (در سطح ۰۱/۰) از قوه نامیه و درصد نهالهای زنده بیشتری برخوردار بودند. در تیمار ۱۲ ساعت آب معمولی علاوه بر اینکه قوه نامیه و درصد نهالهای زنده کلیر بیشتر از سایر تیمارها بود، هیچ گونه تفاوت معنی داری بین بذرهای رسیده و نارس مشاهده نشد. در تمامی خاکهای آزمایشی، بذرهای رسیده نسبت به بذرهای نارس به طور بسیار معنی داری (در سطح ۰۱/۰) بهتر سبز شدند. به طور کلی استفاده از بذرهای رسیده نسبت به بذرهای نارس تفاوت بسیار معنی داری (در سطح ۰۱/۰) نشان دادند.

کلیدواژه ها:

کلیر ، تولید نهال ، استان هرمزگان