تحقق امنیت انسانی در پرتو حکمرانی مطلوب

تحقق امنیت انسانی در پرتو حکمرانی مطلوب مائده صمدی[۱]- دکتر سید باقر میرعباسی[۲]-دکتر محمدحسن حبیبی[۳]-دکتر احسان کامرانی[۴] حمایت از حقوق بشر و طرح موضوع امنیت انسانی در نظام نوین حقوق بین­الملل به عنوان مفهومی نو ظهور، موجب دگرگونی نگرش سنتی به مفهوم امنیت در این نظام شده است. در این نوشتار ضمن توجه به گزاره امنیت در رهیافت­های رئالیستی و لیبرالیستی، سیر عملکرد دولت در خصوص اعمال قوانین (به عنوان اولین مخاطب جدی تامین و تضمین حقوق بشر در نظام حقوق بین الملل) از امنیت ملی تا تمرکز بر امنیت انسانی در بستر حکمرانی مطلوب مدنظر قرار گرفته است. هدف دریافتن تاثیر حکمرانی مطلوب در تحقق امنیت انسانی است بدین ترتیب که دولتها با تغییر شیوه حکمرانی در قلمرو تحت حاکمیت خود قادر به افزایش ضریب تامین و تضمین امنیت انسانی خواهند شد و اصلاح ساختار حکمرانی ضمن اتخاذ گام­هایی جهت توانمند سازی افراد در مواجهه با ناامنی انسانی، رویکرد منسجمی جهت فراهم نمودن بستر مشارکت جامعه مدنی است [۱] - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، واحد بین الملل قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، هرمزگان، ایران m.samadi۳۶۲@gmail.com [۲] - استاد تمام و عضو هیات علمی، دانشگاه تهران، تهران، ایران: (نویسنده مسئول) [e-mail] [۳] - عضو هیات علمی، دانشگاه تهران، تهران، ایران [e-mail] [۴] - استاد تمام و عضو هیات علمی، دانشگاه واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، هرمزگان، ایران ezas۴۷@gmail.com

کلیدواژه ها:

دولت ، امنیت ملی ، حکمرانی مطلوب ، امنیت انسانی ، حقوق بشر