میانی اندیشی صدرایی در هستی شناسی، متکی بر وجود منبسط
محل انتشار: مجله فلسفه و کلام اسلامی، دوره: 51، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 85
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JITP-51-1_005
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
فلاسفه مسلمان به منظور تبیین نحوه ارتباط میان مراتب هستی، اموری را به مثابه میانیها مطرح ساختهاند. در فلسفه ملاصدرا، وجود منبسط، به عنوان صادر اول، میان هویت غیبیه و ماهیات قرار دارد. این وجود مجرای مبانی هستیشناختی اصالت، وحدت و تشکیک در وجود است. بنابراین هستیشناسی مبتنی بر نقش میانی این وجود، ظهور مبسوطی است از میانیاندیشی صدرایی. بر اساس این ساختار میانی اندیشانه، امکان بینهایت امور میانی وجود دارد که اگرچه نام و تعین آنها ناشناخته است ولیکن وجود آنها انکار ناپذیر است. وجود منبسط وجود واحدی است که در عین حال شامل مراتب بینهایت است و همیشه مرتبهای میانی، میان دو مرتبه هستیشناختی از این وجود، قابل فرض است. بنابراین همه هویاتی که فلاسفه پیشین به عنوان میانیها بدان اشاره کرده بودند، میتواند به عنوان مراتب این وجود واحد تبیین شود. ثمره چنین تبیینی را در حل مسائلی نظیر وحدت و کثرت فعل خداوند، حقیقت علم و جایگاه کلام و صورت نوعیه میتوان مشاهده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید طاوسی ینگابادی
دانشجوی دکتری حکمت متعالیه دانشگاه اصفهان
فروغ السادات رحیم پور
دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه اصفهان
جعفر شانظری گرگابی
دانشیار گروه فلسفه و کلام دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :