تبیین وضعیت مراقبت از پا با استفاده از مدل فرایند موازی توسعه یافته در مبتلایان به دیابت

زمینه و هدف: با توجه به اینکه دیابت نوعی اختلال مادام العمر بوده و درمان قطعی ندارد، لذا این بیماری مستلزم رفتارهای خود مراقبتی در تمام عمر می باشد. پای دیابتی به عنوان یک مسیله مهم در بین مبتلایان به دیابت مطرح است که می تواند در برخی موارد منجر به قطع پا شود. مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی – مقطعی بود که بر روی بیماران مراجعه کننده به کلینک دیابت شهرستان سبزوار در سال ۱۳۹۳ انجام گرفت. روش نمونه­گیری غیر احتمالی از نوع نمونه­گیری در دسترس بود، برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه مدل فرایند موازی توسعه یافته تدوین و پس از تایید پایایی و روایی آن در اختیار ۴۰۰ نفر از مراجعین (مبتلایان به دیابت) قرارگرفت. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۱۷و آزمون رگرسیون استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی ۴۵/۱۱ ± ۷/۵۱، سابقه ابتلا به دیابت ۶۵ /۶ ± ۷۴/۹ سال با نمره آگاهی۲/۶۰ از صد بودند. نمره حساسیت درک شده مراجعین نسبت به احتمال ابتلا به پای دیابتی و پیامدهای آن۶۷ از صد، نمره اثربخشی درک شده نسبت به راهکارهای توصیه شده مبنی بر رعایت نکات بهداشتی ۱/۷۲ از صد و نمره متغیر شدت درک شده از ابتلا به پای دیابتی ۹/۶۰ از صد و نمره متغیر کارایی و خودمراقبتی به ترتیب ۴/۷۳ و ۸/۶۹ از صد بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد، سازه شدت درک شده تاثیرگذارترین عامل بر افزایش رفتار خودمراقبتی در بیماران دیابتی محسوب می شود که برای توسعه مداخلات اثر بخش در افزایش رفتار خودمراقبتی باید مد نظر قرار گیرد. واژه های کلیدی: پای دیابتی، مدل فرایند موازی توسعه یافته، دیابت نوع ۲

کلیدواژه ها:

Diabetic foot ، Extended parallel process model ، Diabetes type۲ ، پای دیابتی ، مدل فرایند موازی توسعه یافته ، دیابت نوع ۲