مقایسه دو روش جراحی باز لیختن اشتین (Lichtenstein ) و وانتزOpen preperitoneal (در جراحی فتقهای مغبنی عود کرده

چکیده زمینه و هدف: ترمیم فتق مغبنی عود کرده با احتمال عود مجدد و عوارض جراحی بیشتر نسبت به ترمیم اولیه همراه می باشد. این مطالعه دو روشOpen preperitoneal و Lichtenstein را در ترمیم فتقهای مغبنی عود کرده مورد مقایسه قرار می دهد. مواد و روش کار: در این کارآزمایی بالینی، ۶۰ بیمار مرد ۶۰ - ۳۰ ساله با تشخیص فتق مغبنی عود کرده مورد ارزیابی قرار گرفتند. ۳۰بیمار به روش Lichtenstein و ۳۰بیمار به روش Open preperitonealبا تکنیک Wantz عمل شدند. انتخاب روش جراحی در هر بیمار به صورت اتفاقی انجام می شد. بیماران با۳۵BMI>، مصرف استروئید، دیابت ملیتوس، اختلالات انعقادی، جنس زن و سابقه عمل جراحی شکم به جز هرنیورافی، از مطالعه حذف شدند. برای آنالیز داده ها از روش آماری Chi Square و آزمون Fishers Exact Test استفاده گردید. میزان محدوده معنی داری معادل ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. از برنامه SPSS ۱۵ جهت آنالیز داده ها استفاده گردید. یافته ها: عود مجدد در گروه Lichtenstein ۲۰% در مقابل ۰% برای گروه Open preperitoneal بود (۰۱/۰ = p). آسیب عصبی (اختلال حسی یا نورالژی در درماتوم خاص) ۲۰% برای گروه Lichtenstein، در مقابل۰% برای گروهOpen preperitoneal (۰۱/۰=p) بود. ارکیت ایسکمیک ۳/۲۳% برای گروه Lichtenstein، در مقابل ۰% برای گروهOpen preperitoneal (۰۰۵/۰=p) بود. عوارض دیگر مانند عفونت، هماتوم، ریتانسیون ادراری و آتروفی بیضه بین دو گروه تفاوتی نداشتند. نتیجه گیری: روش Open preperitoneal برای ترمیم فتقهای مغبنی عود کرده ای که قبلا با برخورد قدامی عمل شده اند، روش ارجح می باشد و با عود و آسیبهای عصبی کمتری همراه می باشد.

کلیدواژه ها:

Keywords: Recurrent Inguinal hernia ، open preperitoneal ، Lichtenstein ، واژه های کلیدی: فتق مغبنی عود کرده ، Lichtenstein ، Open preperitoneal