جایگاه حفاظتی پورک Arecaceae) Nannorrhops baluchestanica )
محل انتشار: نشریه طبیعت ایران، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 90
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IRNAT-6-2_014
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1402
چکیده مقاله:
گونه های گیاهی انحصاری معمولا در برابر تهدیدهای انسانی و تغییرات طبیعی آسیب پذیرتر هستند و بنابراین در معرض خطر انقراض بالاتری قرار دارند. پورکNannorrhops baluchestanica گونه ای درختچه ای متعلق به تیره نخل (Arecaceae) است. این گونه انحصاری، اخیرا از یک نقطه در استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران (محل تیپ) گزارش شده است. اگرچه عمدتا با گونه نزدیکش، نخل داز N. ritchieana تشکیل جامعه می دهد ولی به واسطه صفات متعدد رویشی و زایشی به راحتی از آن قابل تفکیک است. در این تحقیق، وضعیت حفاظتی پورک براساس شیوه نامه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) و با استفاده از سه معیار اصلی میزان حضور (EOO)، سطح تحت اشغال (AOO) و اندازه جمعیت بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد پراکنش گونه محدود به بخشهای مرکزی استان بوده و به صورت لکه ای یا نواری در حاشیه و بستر آبراهه های فصلی رویش دارد. مقدار میانگین سطح تحت اشغال این گونه ۶/۴ کیلومتر مربع می باشد. از جمله عوامل تهدید کننده گونه، برداشت و استفاده از برگهای آن در صنایع دستی بخصوص در تهیه سبدهای نگهداری خوشه نخل خرما توسط اهالی منطقه و خشکسالی های اخیر و کاهش سطح آبهای زیرزمینی در رویشگاه آن است. با توجه به نتایج این مطالعه و براساس دستورالعمل IUCN، وضعیت حفاظتی گونه پورک (N. baluchestanica) در طبقه در بحران انقراض (CR) معرفی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هادی درودی
استادیارپژوهش، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان (ایرانشهر)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران.
یوسف اجنی
استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
زیبا جم زاد
استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
عادل جلیلی
استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :