علم الغیب پیامبران در اصول کافی و صحیح بخاری

در میان عالمان مسلمان، یکی از مباحث مهم کلامی، علم الغیب و آن که آیا این علم مخصوص خداوند است یا پیامبران و سایر اولیاء الهی نیز از آن برخوردار هستند، مورد بحث قرار دارد. در این رابطه، بین شیعه و اهل سنت اختلاف وجود دارد. برای حل این اختلاف، بامراجعه به منابع معتبرکتب روایی، از جمله کتب اصول کافی و صحیح البخاری، که از کتب حدیثی معتبر نزد فریقین هستند، پرداخته می شود. در این مطالعه، موضوع علم الغیب انبیاء مورد بررسی واقع شده و با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با مراجعه به کتابخانه روایات مربوط به علم الغیب انبیاء، سپس با استفاده از کتب لغوی، شرح و تفسیری، به تحلیل روایات پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد که تعداد روایات علم الغیب انبیاء در کتاب صحیح بخاری ۶ مورد و در کتاب اصول کافی ۴ مورد است. همه این روایات، علم را برای انبیاء اثبات می کنند، هر چند که در صحیح بخاری بیشتر به اثبات علم الغیب برای پیامبر پرداخته شده است. این روایات، با وجود اختلاف محتوایی و مفهومی، در اثبات علم الغیب برای انبیاء یکسان هستند.

کلیدواژه ها:

علم الغیب ، صحیح بخاری ، اصول کافی ، انبیاء.