بررسی مبانی روانسنجی نسخه فارسی سیاهه نارساخوانی بزرگسالان و سیاهه خواندن بزرگسالان

نارساخوانی یک اختلال رشدی است که علایم آن ممکن است تا سنین جوانی و بزرگسالی ادامه پیدا کند و زندگی تحصیلی یا حرفه ای شخص را مختل نماید. بنابراین، شناسایی این اختلال در سراسر دوران تحول از اهمیت چشمگیری برخوردار است. هدف مطالعه حاضر، هنجاریابی و سنجش روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه های سیاهه نارساخوانی بزرگسالان (P-ADC) و سیاهه خواندن بزرگسالان (P-ARC) می باشد. در این مطالعه ۲۸۱ نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی به صورت تصادفی طبقهای انتخاب شدند. P-ADC، ARC و آزمون خواندن کلمات (مهک) روی آن ها اجرا شد تا ضمن هنجاریابی دو سیاهه مذکور، مبانی روان سنجی آن ها محاسبه شود. پایایی سیاهه ها با استفاده از همسانی درونی و تصنیف محاسبه شد. روایی سیاهه ها نیز با استفاده از روایی افتراقی و روایی همگرایی به دست آمد. نقطه برش آن ها با استفاده از منحنی راک (ROC) مورد تحلیل قرار گرفت. همسانی درونی P-ADC و P-ARC به ترتیب ۷۱/۰و ۷۴/۰، ضریب پایایی به روش تصنیف ۵۸/۰ و ۵۲/۰؛ و روایی همگرا و روایی افتراقی در حد قابل قبول بود. نقطه برش، حساسیت و ویژگی P-ADC به ترتیب ۱۱، ۶۸/۰ و ۸۸/۰ و برای P-ARC ۴۶، ۶۳/۰ و ۸۸/۰ بود. به علاوه، براساس نقطه برش در P-ADC، ۱۵ نفر دارای مشکلات خواندن (۳/۵ درصد) و با نقطه برش P-ARC، ۱۳ نفر (۶/۴ درصد) دارای مشکلات خواندن بودند. در بین این دو گروه ۱۰ نفر (۶۳/۵۲ درصد) مشترک بودند که خود نشان دهنده روایی این ابزارهاست. با توجه به ویژگی های مطلوب روان سنجی این پرسشنامهها میتوان از آن ها در راستای نیل به اهداف پژوهشی و تشخیصی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Adult dyslexia ، Validity ، Reliability ، Cut-off point Persian speakers