رابطه علی مدیریت زمان و حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی روان شناختی و عملکرد تحصیلی با میانجی گری تنیدگی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی علی مدیریت زمان و حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی روان شناختی و عملکرد تحصیلی با میانجی گری تنیدگی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. شرکت کنندگان در این پژوهش۳۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه چمران اهواز بودند، که از طریق روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه های مدیریت زمان ترومن و هارتلی (۱۹۹۶)، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (RSPW)، ۱۹۸۹ مقیاس تنیدگی دوران دانشجویی (SLSI)، ۱۹۹۱ مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (۱۹۹۷) و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS)، ۱۹۸۸بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ (نرم افزار AMOS-۲۰)، استفاده شد. نتایج نشان دادند، که مسیرها به استثناء مسیر تنیدگی تحصیلی به بهزیستی روان شناختی و مدیریت زمان به بهزیستی روان شناختی معنی دار بود. برازش بهتر از طریق حذف مسیرهای غیرمعنی دار حاصل شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، حمایت اجتماعی ادراک شده ، تنیدگی تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، عملکرد تحصیلی و بهزیستی روان شناختی