طراحی الگوی جامع نویسندگی رادیویی در شرایط بحران

رادیو یکی از کاربردی ترین رسانه های ارتباطی است که به واسطه امکان دسترسی ساده و همگانی، در شرایطی که سایر رسانه ها دارای محدودیت هستند و نیاز به شرایط خاصی دارند، قادر است به سادگی فعالیت کرده و با مخاطبان ارتباط برقرار کند. زمانی که در جهان بحرانی اتفاق می افتد با توجه به سرعت اطلاع رسانی در دهکده جهانی ، مردم سراسر دنیا تمایل دارند در رابطه با بحران حادث شده و مواردی که در پی آن پیش می آیند اطلاعات کامل داشته باشند در این شرایط رادیو با توجه به قابلیت هایش می تواند با بالاترین سرعت ممکن، از محل وقوع بحران اطلاع رسانی کند در همین راستا پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی جامع نویسندگی متن رادیویی در شرایط بحران بر مبنای روش کتابخانه ای، مصاحبه نیمه-ساختاریافته با ۸ نفر از متخصصان حوزه نویسندگی و جامعه شناسی رادیو انجام شده است. در نهایت بر اساس این الگو، نویسندگان در متن های رادیویی که در هنگام وقوع بحران می نویسند باید به این مولفه ها دقت کنند: ۱-نوع بحران که زیر مقوله های آن عبارت اند از : طبیعی و غیر طبیعی.۲-اطلاع رسانی که به زیر مقوله های آن عبارت اند از: صادقانه، بزرگ نمایی نکات مثبت، کوچک نمایی نکات منفی، توجه نکردن به شایعات، طنز،ایجاد ترس و وحشت،۳- آموزش که زیر مقوله های آن عبارت اند از مستقیم و غیر مستقیم۴-فرهنگ سازی که زیر مقوله های آن عبارت اند از:تشویق برای پیوستن به پویش-ها،رعایت دستورالعمل های بحران، استفاده از فضای مجازی برای انجام امور،روحیه بخشی و جلوگیری از ترس اجتماعی، انجام امور به شکل خاص در شرایط بحران۵-زمان پخش که زیر مقوله های آن عبارت اند از:صبحگاهی، ظهرگاهی، عصرگاهی، شامگاهی، شبانگاهی، بامدادی۶-ارتباط با مخاطبان که زیر مقوله های آن عبارت اند از: انعکاس نظر مخاطبان در برنامه به صورت پیامک، حضور صدای مخاطبان در برنامه، برقراری ارتباط با گزارشگران جهت نشان دادن شرایط مردم.

کلیدواژه ها:

رادیو ، نویسندگی رادیویی ، الگو ، بحران