نظریه کلاسیک آزمون و محدودیت های آن

نظریه کلاسیک آزمون سال هاست که به عنوان یک نظریه منسجم مورد استفاده متخصصان آزمون سازی قرار گرفته است. اگرچه هنوز بسیاری از آزمون های تربیتی و روانی بر اساس مفروضه های این نظریه ساخته می شوند، ولی در سال های اخیر روانسنجان به این نتیجه رسیده اند که نظریه کلاسیک که آزمون دیگر قادر به حل مسائل و مشکلاتی که بر سر راه ساختن این آزمون ها و مقیاسها وجود دارد نیست. سوالات اندازه گیری می شود فراهم نمی آورد. متخصصان آزمون سازی تلاش کرده اند محدودیت های این نظریه را روشن سازند و پایه های نظریه های جدیدی را در ساختن آزمودنهای روانی و تربیتی بنا نهند. در این مقاله ابتدا سعی شده است مختصر به مفاهیم اساسی نظریه کلاسیک آزمون در ساختن آزمون ها و مقیاسها اشاره گردد. آنگاه، مرور مختصری بر پایایی (reliability ) آزمون به عنوان یکی از مفاهیم زیربنایی نظریه کلاسیک خواهیم داشت، که ابتدا توسط اسپیرمن (Spearman) طی دو دهه اول قرن حاضر ارائه گردید. در پایان، مقاله به محدودیت های این نظریه خواهد پرداخت و آنها را از دیدگاه متخصصان روان سنجی مورد نقد و بررسی کامل قرار می دهد. روان سنجان جدید از خصیصه های مورد اندازه گیری فراهم آورند، به نظریه های جدیدتری برای ساختن آزمونهای روانی و تربیتی نیاز داریم.