رابطه نگرش مدیران صنایع نسبت به علوم رفتاری با رشته تحصیلی ، سابقه خدمت و میزان آشنایی آنان با علوم فوق

با توجه به تاثیر نگرش در رفتار و عملکرد مدیران ، پژوهش حاضر به بررسی رابطه نگرش مدیران صنایع استان اصفهان نسبت به علوم رفتاری مهم در فاصله سالهای ۷۹-۱۳۷۷ اختصاص یافته است . مرور پژوهشها بیانگر اهمیت هر دو مبحث مدیریت و نگرش بود، ولی مرور مزبور فقدان تحقیقات مشابه ، چه در ایران و چه در سایر کشورها، را نیز نشان داد. بر همین اساس ، پرسشنامه محقق ساخته ای برای سنجش نگرش مدیران نسبت به علوم رفتاری به همراه دو پرسشنامه دیگر تنظیم گردید. پایایی و روایی پرسشنامه در مرحله مقدماتی تحقیق مورد سنجش و تایید قرار گرفت و سپس پرسشنامه ها اجرا گردید.    جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران صنایع استان در نیمه اول سال ۱۳۷۹، و نمونه مورد برسی را مدیران مراکز صنعتی دارای حداقل یکصد نفر کارمند یا کارگر، تشکیل داد. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع پیمایشی بوده است . داده های توصیفی مربوط به ۱۲۴ نفر از مدیران که پرسشنامه ها را تکمیل و اعاده کرده بودند مورد محاسبه قرار گرفت . تحلیل داده ها در رابطه با یافته های جانبی و به ویژه سه فرضیه اصلی پژوهش انجام پذیرفت . بررسی فرضیه اول ، بیانگر وجود تفاوت معنی دار بین نگرش مدیران فارغ التحصیل از رشته های دانشگاهی مدیریت با مهندسی - فنی (۰۵/۰=a) و همچنین بین نگرش مدیران فارغ التحصیل رشته های دانشگاهی مدیریت با مدیران دیپلمه بود (۰۱/۰=a). فرضیه دوم تحقیق تایید نشد؛ بنابراین ، نگرش متفاوت مدیران دارای سوابق خدمت و مدیریت متفاوت مورد تایید قرار نگرفت . آزمون فرضیه سوم ، بیانگر وجود نگرش متفاوت مدیرانی بود که میزان آشنایی آنان با علوم رفتاری متفاوت بود. در راستای یافته های اصلی پژوهش ، محدودیتهای تحقیق و همچنین پیشنهادهای سودمند برای پژوهشگران و مسوولان ، مدیران ، و برنامه ریزان ارائه گردیده است .

کلیدواژه ها:

نگرش به علوم رفتاری ، آشنائی با علوم رفتاری ، رشته تحصیلی مدیران ، سابقه خدمت مدیران