سیستم اطلاعات جغرافیایی مشارکتی و پدافندغیرعامل در مدیریت شهرها

امروزه مشارکت اجتماعی یکی از مهمترین مولفه های کلیدی پدافندغیرعامل و زمینه ساز توسعه شهرها میباشد که مدیریت شهری یا حاکمان شهری با استفاده از تدابیر و راهکارهای مختلف و با توجه به نقطه نظر آمایش سرزمین می توانند زمینه های جلب و افزایش مشارکت اجتماعی شهروندان را فراهم نمایند. بر این اساس یکی از مهمترین این راهکارهای سیستم اطلاعات جغرافیایی مشارکت اجتماعی میباشد. عدهای GIS را مجموعه ای از سختافزار و نرم افزار میدانند که این نگاهی رایانه ای به GIS است و عده ای از دید تحلیلی به این سیستم مینگرند و تولیدکنندگاناطلاعات مکانی آن را بستری برای تهیه نقشه و تجزیه و تحلیل اطلاعات نقشهای میدانند که در واقع GIS مجموعهای از اینهاست. عده ای دیگر از بعد جامعه شناختی GIS مجموعهای سازمانیافته از سخت افزار و نرم افزار رایانه ای، اطلاعات جغرافیایی و افراد متخصص که به منظور کسب، ذخیره سازی، به هنگام سازی، پردازش، تحلیل و ارائه کلیه اشکال اطلاعات جغرافیایی، طراحی و ایجاد شده است. از طرف دیگر اداره امور شهرها در جامعه امروزی، نیازمند شکل پیشرفته ای از GIS به نام سیستم اطلاعات جغرافیایی مشارکتی می باشد. این سیستم اصل را بر درک عمومیشهروندان در اداره امور شهری می داند و بر اساس آن استراتژیها و برنامه های مختلف و گونانگونی را به مسئولان و برنامه ریزان جهت هرچه بهتر اداره شدن شهر می دهد. در این نوشتار به مزایای استفاده از GIS-P از جمله افزایش تعامل شهروندان و مسئولین، استفاده صحیح ازداده ها و تحقیقات در زمینه توسعه شهری و امکان نظارت بر تصمیمات و برنامه های محلی اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

پدافندغیرعامل ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، مشارکت اجتماعی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی مشارکتی.