ارزیابی ارتباط عناصر بیوفیلیک فضای باز مجتمع های مسکونی با رضایتمندی سکونتی سالمندان (نمونه موردی: مجتمع های مسکونی شیراز)

با افزایش سالمندان جهان و ایران، توجه به این گروه و تامین شرایط محیطی مناسب، در راستای حفظ رضایتمندی آنان بیشتر شده است. از جمله مولفه های تاثیرگذار در افزایش کیفیت فضای باز، طبیعت و عناصر آن می باشد که امروزه به صورت رویکردهای نوین همچون رویکرد بیوفیلیک قابل بررسی است. این پژوهش با هدف ارزیابی ارتباط عناصر بیوفیلیک فضای باز مجتمع های مسکونی با رضایتمندی سکونتی سالمندان و در نظر گرفتن تاثیر عوامل فردی (متغیر تعدیلگر) در این ارتباط انجام شده است. روش پژوهش بصورت کمی و به شیوه پیمایشی، با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته صورت پذیرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی رگرسیون و نرم افزارspss۲۴ استفاده شده است. جامعه آماری، سالمندان ساکن مجتمع های مسکونی شهر شیراز می باشد و از تعداد ۱۷۴ فرد بالای ۶۰ سال(۱۰۱ مرد و ۷۳ زن) نمونه گیری انجام گرفته است. مقایسه نتایج آزمون ها، مشخص می نماید که عوامل فردی (متغیر تعدیلگر) بر ارتباط متغیرهای پژوهش تاثیرگذار است و این تاثیر می تواند در معنادار بودن و میزان همبستگی روابط، اثرگذار باشد. از هفتاد و دو ارتباط در نتایج مجموع سه مجتمع، شصت و هفت ارتباط با ضریب همبستگی متوسط و پنج ارتباط با ضریب همبستگی کم می باشد. بیشترین ضریب همبستگی مربوط به مولفه مکان گرایی با تاثیر عامل فردی وضعیت تاهل(۶۵۶/۰) و با ضریب تعیین تعدیل شده (۴۷۲/۰) می-باشد. نتایج مربوط به ریزعناصر بیوفیلیک نشان دهنده سی و هشت ارتباط معنادار و شش ارتباط بدون معنا(از چهل و چهار ارتباط) و عنصر حس تعلق(۵۴۹/۰) دارای بیشترین همبستگی می باشد. یافته های این پژوهش می تواند در تقویت عناصر بیوفیلیک فضای باز مجتمع های مسکونی در جهت رضایتمندی سکونتی سالمندان موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، عناصر بیوفیلیک ، رضایتمندی سکونتی ، فضای باز مجتمع مسکونی