ارزیابی الگوی توزیع فضایی و مکان یابی پارکینگ عمومی جدید

مغایرت شدید بین رشد سریع وسایل نقلیه موتوری و کمبود مکان های پارکینگ و نیز پراکنش نامناسب آنها در شهر سمنان، تاثیر جدی بر کیفیت زندگی شهروندان و کارکرد جاده-های شهری گذاشته است. هدف این پژوهش، ارزیابی الگوی پراکنش پارکینگ های موجود و مکان یابی پارکینگ های عمومی جدید در این شهر است. گردآوری داده ها و اطلاعات موردنیاز عمدتا با روشی کتابخانه ای (متن ها، اسناد، نقشه ها) صورت گرفته است. برای نیل به هدف پژوهش، از ۸ شاخص پارکینگ های موجود، مراکز اداری، مراکز تجاری، اماکن گردشگری، مراکز درمانی، مراکز آموزشی، دسترسی به معابر درجه ۲ اصلی و فرعی، تراکم نفر در هکتار استفاده شده است. هم چنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از سرانه استاندارد و نرم افزارهای Visual PROMETHEE، Super Decisions و ابزارهای تحلیلی موجود در Arc GIS بهره گیری شد. یافته ها و نتایج نشان داد که بین سرانه موجود پارکینگ (۱۳۴/۰) با سرانه استاندارد (۳/۱) اختلاف قابل توجهی وجود دارد. پارکینگ های عمومی موجود در شهر سمنان از لحاظ استاندارد در یک سطح قرار ندارند، به طوری که پارکینگ شهید رجایی با امتیاز ۲۲۲/۰ در بهترین وضعیت و پارکینگ تدین با امتیاز ۳۹۷/۰- در بدترین وضعیت قرار گرفت. به وسیله تحلیل پرومتی ۵ سطح بهینه، ۵۸۷۳/۰ محاسبه شد که نشان می دهد به رغم این که چهار پارکینگ سعدی، پردیس، شهید رجایی و عمومی در وضعیت بهتری نسبت به سایر پارکینگ-ها هستند، از شرایط بهینه ای برخوردار نیستند. در نهایت برای احداث پارکینگ جدید اراضی به ۵ طبقه از بسیار مناسب تا بسیار نامناسب دسته بندی شدند که در اراضی بسیار مناسب و مناسب، ۶ مکان با مساحت تقریبی ۱۶۱۶۶ مترمربع که عمدتا در زمین های بایر درون شهری واقع شده اند، با توجه به سطح بهینگی، برای احداث پارکینگ جدید پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

الگوی توزیع فضایی ، مکان یابی ، پارکینگ ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، نرم افزار پرومتی