شناسایی عوامل جمعیت شناختی موثر در تمایل به خرید و استفاده از اتومبیل خودران

امروزه اتومبیل های خودران به عنوان انقلابی در تحرک افراد شناخته می شوند. باوجود مزایای بی شمار این فناوری، اصلی ترین مانع پذیرش از نظر افراد، عدم اعتماد است. هدف این مقاله، شناسایی عوامل جمعیت شناختی موثر بر تمایل افراد برای خرید، استفاده در شرایط رانندگی کسل کننده و به اشتراک گذاری اتومبیل های خودران در مناطق ۲۲گانه شهر تهران از طریق پرسش گری با اندازه نمونه ۳۳۸ نفر است. پرسش نامه ای با رویکرد رجحان بیان شده به همین منظور و برای اولین مرتبه در ایران به عنوان کشوری در حال توسعه طراحی و پس از تحلیل توصیفی متغیرهای موردپرسش، وجود رابطه و شدت آن از طریق آزمون کای دو و ضریب هم بستگی وی کرامر و اسپیرمن بررسی شد. تحلیل نتایج حاکی از تمایل ۵۹ درصدی و مخالفت ۳۷درصدی افراد در خرید این فناوری و هم چنین تمایل ۷۰ درصدی در استفاده به هنگام رانندگی کسل کننده و ۶۰ درصدی افراد در استفاده اشتراکی دارد. از میان گروه های سنی مختلف، افراد ۴۴-۲۵ سال بیشترین تمایل در خرید، استفاده در شرایط کسل کننده و اشتراکی دارند. افراد بدون گواهی نامه رانندگی و خودروی شخصی تمایل بیشتری برای خرید اتومبیل های خودران در ازای قیمت مناسب دارند. در مورد تمایل به خرید، اختلاف معناداری میان مردان و زنان یافت نشد؛ ولی در مورد تمایل به استفاده اشتراکی، مردان (۳۳ درصد) سهم بیشتری نسبت به زنان (۲۷ درصد) دارند که نشان گر اهمیت حریم خصوصی در زنان است. به منظور بررسی استقلال متغیرهای وابسته، از آزمون کای دو استفاده شده است که نشا ن گر وجود رابطه مستقیم و معنادار بین هر سه متغیر در سطح معناداری ۰۱/۰ است. نتایج این مقاله به منظور تسهیل تصمیم گیری سیاست گذاران و استفاده در برنامه ریزی در سیستم های حمل ونقل آینده کاربردی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

اتومبیل خودران ، تمایل به خرید ، پذیرش فناوری ، به اشتراک گذاری خودرو ، ضریب همبستگی