بررسی تاثیر آموزش در فضای مجازی بر کیفیت زندگی کاری دبیران با رویکرد پساکرونایی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش در فضای مجازی بر کیفیت زندگی کاری دبیران با رویکرد پساکرونایی بود. پژوهش حاضر کمی و از نظر ماهیت کاربردی است. جامعه هدف پژوهش شامل کلیه دبیران مقطع متوسطه مدارس دخترانه منطقه ۶ شهر تهران بود که در سال تحصیلی -۱۴۰۰ ۱۴۰۱ شاغل بودند. حجم نمونه شامل ۲۰۰ نفر بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه ها به دو صورت محقق ساخته و استاندارد بودند، که کیفیت زندگی کاری، قابلیت های انسانی، یکپارچگی و انسجام اجتماعی و تامین فرصت رشد و امنیت مداوم را مورد بررسی قرار دادند. یافته های برآمده از آزمون رگرسیون حاکی از آن بود که آموزش در فضای مجازی با تمامی متغیرهای کیفیت زندگی کاری رابطه دارد. بنابراین می توان گفت، با تمامی مشکلات و چالش هایی که بر سر راه آموزش در فضای مجازی و آنلاین وجود دارد، می توان با برنامه ریزی دقیق و آسیب شناسی گسترده و همچنین درنظر گرفتن دغدغه های دبیران و والدین دانش آموزان، از این فضا برای بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش کیفیت کاری دبیران استفاده کرد. همچنین در آینده و در شرایط جامعه بدون کرونا نیز می توان با استفاده از ابزارها و امکانات موجود این فضای آموزشی، قدمی موثردر جهت آموزش نوین برداشت و فصلی نو، در جهت یادگیری و یاددهی را رقم زد.

کلیدواژه ها:

آموزش در فضای مجازی ، دبیران ، پساکرونا ، کیفیت زندگی کاری.