رابطه حمایت اجتماعی بر تاب آوری طلاق عاطفی زوجین

زمینه و هدف: حوزه سلامت روان شامل تاب آوری ، خوش بینی و بهزیستی می باشد، تاب آوری را می توان به عنوان سازگاری موفق باشرایط ناگوار دانست. افراد تاب آور، احساس ناامیدی و تنهایی کمتری دارند و در برابر مشکلات تحمل خوبی از خود نشان می دهند.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد که درصدد پیش بینی روابط بین متغیرهای مورد نظربوده است. این پژوهش از نظر هدف، با توجه به آنکه قصد داریم تا به تعیین رابطه یا همبستگی بین متغیرهای حمایت اجتماعی، تابآوری را با متغیر طلاق عاطفی بپردازد از این رو روش تحقیق از نوع مطالعات همبستگی است.یافته ها: با توجه به نوع فرضیه ها برای تبیین رابطه بین متغیرهای پژوهش، از روش ضریب استفاده شد. همچنین به منظور تعیینقدرت پیش بینی هر یک از متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری در سازگاری پس از طلاق عاطفی، از روش رگرسیونچندگانه گام به گام استفاده گردید.نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد ، بین حمایت اجتماعی با تاب آوری پس از طلاق عاطفی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد؛بدین معنا که بین حمایت روانی و اجتماعی، بر تاب آوری اختلال پس از طلاق عاطفی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، تاب آوری ، طلاق عاطفی