اثر بخشی آموزش هوش فرهنگی بر هیجان پذیری ،سازگاری میان فرهنگی،رضایت و کیفیت زندگی دانشجویان علوم پزشکی زابل

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش هوش فرهنگی بر هیجان پذیری ،سازگاری میان فرهنگی،رضایت و کیفیت زندگی دانشجویان علوم پزشکی زابل بوده است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. نمونه این پژوهش شامل ۳۰۰ نفر از بین کل جامعه آماری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زابل بود.روش نمونه گیری به صورت با استفاده از فرمول کوکران انجام شد و از پرسشنامه هوش فرهنگی وانگ (۲۰۰۳) بر روی آن اجرا گردیده است و روایی آنها بالای ۸۵ درصد محاسبه شده است. نتایج بدست امده نشان داد بین رابطه اثر بخشی آموزش هوش فرهنگی بر هیجان پذیری ،سازگاری میان فرهنگی،رضایت و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زابل رابطه معنادار مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش فرهنگی ، هیجان پذیری ، سازگاری ، کیفیت