آنتروپی گذشته نگروکاربردآن درمدیریت بیمه

از دیدگاه مدیران بیمه، بهترین بیمه نامه برای یک شرکت بیمه آن است که برای یک دوره زمانی طولانی ادامه پیدا کند و از نظر ادعاهای خسارت عدم قطعی بیشتری داشته باشد. در تئوری اطلاعات، "انتروپی" یک معیار برای عدم قطعیت مربوط به یک متغیر تصادفی است. انتروپی یک کمیت توصیفی است زیرا به رده معیارهای تغییر پذیری مانند واریانس و انحراف معیار تعلق دارد. هدف این مقاله بررسی دقیق اثر تورم، قطع شدگی، یا سانسور از پایین ( استفاده از فرانشیز بیمه) و قطع شدگی یا سانسور از بالا (استفاده از حد بیمه نامه) بر انتروپی خسارتهای بیمه نامه ها است. خسارتها به دو نوع "بازای پرداخت" و "بازای خسارت" (کسر فرانشیز) تقسیم می شوند. به این مفهوم، ما ویژگیهای انتروپی حاصل از آنها مانند انتروپی باقیمانده خسارت و انتروپی گذشته خسارت را بررسی میکنیم که به ترتیب در نتیجه استفاده از فرانشیز و حد بیمه نامه بوجود میآیند. روابط جالبی بین این سه انتروپی ارائه میشوند. اثر ترکیبی فرانشیز و حد بیمه نامه نیز در اینجا بررسی می شود. همچنین انتروپیهای باقیمانده و گذشته را برای مدلهای برزیستی بررسی مینماییم. سرانجام، یک مورد کاربرد ارائه میشود که شامل مجموعه داده های دانمارک برای خسارات آتش سوزی است که به خوبی شناخته شده است.

کلیدواژه ها:

آنتروپی ، توزیع خسارت ، قطع شدگی و سانسور ، آنتروپی باقیمانده و گذشته ، مدلهای نااستواری