مدل هم آفرینی ارزش برند با مشتری در راستای برنامه ریزی منطقه ای

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JGQE-13-52_019

تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1402

چکیده مقاله:

مشتریان و شرکت ها معمولا ارزش را با یکدیگر خلق مشترک می کنند. این مطالعه با هدف طراحی مدل هم آفرینی ارزش برند با مشتری در صنعت لبنیات انجام شده است. پژوهش حاضر، بر اساس هدف یک پژوهش بنیادی است , بر اساس روش گردآوری داده ها یک پژوهش پیمایشی-مقطعی است. این مطالعه براساس دو رویکرد کمی و کیفی انجام شد. در بخش نخست براساس مطالعات کتابخانه ای و سپس مصاحبه های تخصصی به شناسایی شاخص های هم آفرینی ارزش برند با مشتری مبادرت ورزیده خواهد شد. پس از مرحله تحلیل کیفی به توزیع پرسشنامه و گردآوری داده ها از خبرگان مدیریت بازاریابی پرداخته می شود و پژوهش وارد فازی کمی می شود. بنابراین از این منظر مطالعه حاضر یک پژوهش آمیخته می باشد. جامعه آماری این تحقیق به دو دسته اصلی تقسیم می شود. در بخش کیفی، از دیدگاه ۱۱ نفر از خبرگان استفاده شده است. همچنین در بخشی کمی، از دیدگاه ۴۰۰ نفر از مشتریان استفاده شده است. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شده است. تم های اصلی حاصله از نتایج تحلیل کیفی عبارتند از: هم آفرینی ارزش راهبردی ، هم آفرینی ارزش سازمانی، هم آفرینی ارزش با کارکنان، هم آفرینی ارزش مشتری، استراتژی هم آفرینی ارزش برند، رقابت پذیری برند و مدیریت دانش سازمانی. سپس به ارائه مدل هم آفرینی ارزش برند با مشتری در صنعت لبنیات با به کارگیری روش مدلسازی ساختاری تفسیری مبادرت ورزیده شد. بر این اساس «رقابت پذیری برند» متغیر سطح اول یا وابسته است. متغیر «هم آفرینی ارزش مشتری» سطح دوم و «هم آفرینی ارزش راهبردی برند» و «هم آفرینی ارزش با کارکنان» سطح سوم هستند. متغیر « هم آفرینی ارزش سازمانی برند» در سطح چهارم

کلیدواژه ها:

هم آفرینی ارزش برند ، صنعت لبنیات ، برنامه ریزی منطقه ای

نویسندگان

حسین شکیبی

دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.

سید محمود شبگو منصف

استادیار، گروه مدیریت، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.

علی قلی پور سلیمانی

استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :