اثربخشی معنادرمانی بر سلامت معنوی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به بیماری ایدز در شهر تهران

مقدمه: بیماری ایدز مسیر زندگی افراد مبتلا به بیماری را تغییر می­دهد و باعث کاهش اعتمادبه­نفس، افزایش احساس آسیب­پذیری و افکار آشفته در آن­ها می­شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی بر سلامت معنوی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به بیماری ایدز شکل گرفت. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه زنان مبتلا به بیماری ایدز بود که در سال ۱۳۹۴ به کلینیک­های شهر تهران مراجعه کردند که از میان آن­ها ۳۰ نفر به شکل تصادفی انتخاب شده و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه آزمایش ۱۰ جلسه مداخله معنادرمانی را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و سلامت معنوی الیسون و پالوتزین بود که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا شدند. به­منطور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم افزار spss۲۰ استفاده شد. یافته­ ها: یافته­های پژوهش نشان داد، معنا درمانی سبب افزایش کیفیت زندگی و خرده مقیاس­های آن (سلامت روانی، سلامت جسمانی، سلامت اجتماعی و محیط) می­شود. همچنین، معنادرمانی سلامت معنوی این زنان را در ابعاد سلامت وجودی و مذهبی نیز افزایش می­دهد. نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می توان استنباط کرد که معنادرمانی سبب افزایش کیفیت زندگی و سلامت معنوی در افراد مبتلا به ایدز می­شود، معنویت را می­توان به­عنوان یک روش مقابله­ای، برای ارتقاء سلامت معنوی و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

معنادرمانی" ، " سلامت معنوی " ، " کیفیت زندگی