رابطه ناگویی خلقی و کیفیت زندگی در بیماران با شکایت درد مراجعه به درمانگاه های پزشکی و افراد سالم

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط ناگویی خلقی و کیفیت زندگی در بیماران شکایت درد و افراد سالم انجام شد. روش: نمونه پژوهش شامل ۲۰۰ نفر (۱۰۰ بیمار با شکایت درد و ۱۰۰ نمونه از افراد سالم با فاصله سنی ۱۸-۶۰) بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. داده­های به دست آمده از مقیاس ناگویی خلقی (TAS-۲۰) و پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی (SF-۳۶) با آزمون t مستقل، همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون هم زمان تحلیل شد. یافته ها: بر اساس یافته­ها دو گروه بیماران و افراد سالم هم در مقیاس ناگویی خلقی و هم کیفیت زندگی تفاوت معنادار داشتند. در آزمون همبستگی نیز ارتباط بین ناگویی خلقی و کیفیت زندگی به ویژه در زیرمقیاس های مشکل در توصیف احساسات و تفکر عینی در گروه بیماران قوی­تر بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد درد موجب ارتباط قوی­تر ناگویی خلقی و کیفیت زندگی می­شود و بعد روانی کیفیت زندگی بیشتر از ابعاد دیگر تحت تاثیر ناگویی خلقی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، کیفیت زندگی ، درد