رابطه بین کنترل روان شناختی والدین و نشاط ذهنی دانشجویان: نقش واسطه ای تنظیم شناختی هیجان

مقدمه و هدف: یکی از شاخصه های بهزیستی، نشاط ذهنی است. شناخت عوامل پیش­بینی کننده نشاط ذهنی به عنوان یک شاخص مهم و اساسی از سلامتی و انگیزش از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه­ علی کنترل روان­شناختی والدین با نشاط ذهنی دانشجویان با نقش واسطه­گری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بود. مواد و روش­ها: شرکت کنندگان شامل ۳۴۶ دانشجوی کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شده و مقیاس کنترل روان­شناختی وابسته­مدار و پیشرفت­مدار سوننز و همکاران، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج، و مقیاس نشاط ذهنی ریان و فردریک را تکمیل نمودند. یافته ­ها: یافته ها نشان دادند که کنترل روان­شناختی والدین به صورت منفی نشاط ذهنی و راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین اثر کنترل روان­شناختی والدین بر راهبردهای غیر انطباقی تنظیم شناختی هیجان، به صورت مثبت و از لحاظ آماری معنی دار بود. راهبردهای غیر انطباقی اثر منفی و معنی دار و راهبردهای انطباقی اثر مثبت و معنی دار بر نشاط ذهنی داشتند. آزمون بوت استراپ معنی داری اثر واسطه ای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه­ بین کنترل روان­شناختی والدین و نشاط ذهنی را مورد تایید قرار داد. بحث و نتیجه ­گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که کاهش کنترل روان شناختی والدین موجب افزایش استفاده از راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان در فرزندان شده و از این طریق نشاط ذهنی آن ها را ارتقا می بخشد.

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، کنترل روان-شناختی والدین ، نشاط ذهنی