اقدام پژوهی و ارتباط آن در بهبود عمل آموزشی

یکی از دلایل گسترش اقدام پژوهی با هدف بهبود عمل آموزشی، ناکارآمدی تحقیقات آموزشی در نیاز سنجی در کلاس درس در گذشته بوده است که تاثیرگذاری مستقیمی بر فعالیتهای کلاس درس دارد و بر بازدهی و کارامدی آموزش تاثیر مستقیم می گذارد. در اینجا سعی برآن بوده است که تاثیر اقدام پژوهی بر ارتقای کیفی و حرفه ای معلمان مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله از تلفیق روش مطالعات کتابخانه با روش توصیفی تحلیلی با کمک استنباط از نتایج بهره گرفته شود. این رویکرد بر اساس جمع آوری اطلاعات از منابع گوناگون با هدف بررسی نقش اقدام پژوهی و ارتباط آن باتوسعه ی حرفه ای معلمان و بهبود عملکرد آموزشی است. اقدام پژوهی را به عنوان یکی از اصلی ترین الگوهای توسعه ی حرفه ای معلمان در این مقاله مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتهودر این میان از منابع گوناگون و معتبر بهره برده شده است وداده های پژوهشمورد تحلیل توصیفی قرارگرفته است. برای نیاز سنجیوپاسخ گویی به مسائل مطرح شده در کلاس درس و بررسی جنبه های کیفی آموزش از اقدام پژوهی بهره گرفته می شود و توانایی تجزیه و تحلیل آنها نیاز به تحقیقات بیشتر آموزشی دارد.بستر آموزش با تاکید بر برونگرایی و شبیه سازی با دنیای واقعی رفتار میکند. اقدام پژوهی از راه ارجاع به قوانین عملی و با کمک اصول نظری آموزش افت تحصیلی و مسائل مختلف درون سازمانی را با هدف افزایش بهره وری اصلاح میکندو باعث بهبود فرایند آموزش می گردد.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، روش تحلیلی- توصیفی ، افت تحصیلی ، بهره وری آموزشی