تاثیر کارورزی بر توسعه فردی دانشجویان

از دهه ۹۰ میلادی در کشورآمریکا کارورزی و استفاده از آن در آموزش دانشجویان شروع شد و با عنوان هایی نظیر از مدرسه تا کار، در جستجوی کار و...ادامه یافت و هدف آن افزایش کارایی و بهره وری دانشجویان و کارآموزان رشته های مختلف بوده است. در کشور ایران نیز از دیر باز کارورزی با عنوان های مختلف مانند ضمن خدمت،کارآموزی،دوره های آمادگی شغلی و...اجرا شده و در سازمان هاودانشگاه های مختلف به کار رفته است.در این مقاله با کمک توصیف تحلیلی سعی شده است که به صورت استنباطی به تاثیر نقش کار ورزی در ارتقای دانشجویان پرداخته شود و این مهم از منظر علمی مورد بررسی مجدد قرار بگیردو با توجه به اینکه کارورزی با تمامی دروس دیگر دانشگاهی متفاوت است و به منزله راهگشایی برای آگاهی از زمینه شغلی و ایجاد توانمندی به صورت سازماندهی شده و روش مندبه کار می رود باید از جنبه های مختلف موردبررسی قرار گیرد تا علاوه بر ایجاد توسعه درون سازمانی و همچنین ارتقای علمی دانشجویان خود نیز ارتقا پیدا کند.دانشجو معلمان پس از گذراندن دوره کارورزی بهتر می توانند در کار خودبه ارتقا و شکوفایی برسند و بار دهی بالاتری را در امر تعلیم و تربیت دارا باشند.کارورزی دارای نکات مثبت و همچنین چالش های زیادی در پیش روی خود می باشد. کارورزی و تاثیر ان بر توسعه مهارت های دانشجویان با کمک روش های توصیفی هدف این پژوهش است.

کلیدواژه ها:

کارورزی ، دانشجو ، مهارت محور ، صلاحیت حرفه ای