تغییرات عصبی ناشی از یک حرکت ذهن آگاه (مروری برتمرینات حرکتی کوادراتو)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 31

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHRC03_065

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: در دهه های اخیر عصب شناسان به طور فزاینده ای علاقه مند شده اند به اینکه چگونه مغز از نظر ساختاری و عملکردی، درطول عمر و در نتیجه عوامل تعیین کننده بیرونی و درونی خود را اصلاح میکند. این پدیده سازگاری و تغییر عصبی به عنوان نوروپلاستیسیته شناخته میشود. این موضوع یک مبنای علمی برای مطالعه و پذیرش مداخلات عملی که سلامت و تندرستی را در طول عمر و در هر دو گروه سالم و بالینی بهبود میدهد فراهم میکند. نتایج تحقیقات نشان میدهد که درگیر شدن فعالیت بدنی همراه با مداخلات ذهنی غنی شده ممکن است تغییرات اساسی در مغز ایجاد کند. یک دسته خاص از فعالیت بدنی که بهطور مداوم باعث تقویت نوروپلاستیسیته و بهبود عملکردهای اجرایی میشود حرکت ذهنآگاه است.یک شکل نسبتا جدید غیرهوازی از حرکات ذهن آگاه تمرینات حرکتی کوادراتو(( Quadrato motor training است.هدف: در این مقاله به مرور مکانیزمهای زیربنایی نوروپلاستیما ناشی از تمریناتحرکتی کوادراتو در سه بعد الکتروفیزیولوژیکی، عصبی آناتومیکی و مولکولی میپردازیم.یافته ها: هم تمرینات تک جلسه ای و هم طولانی مدت کوادراتو باعث افزایش اتصالات عملکردی درون و بین نیمکرهای در باندهای آلفا و تتا شد. افزایش در قدرت آلفای مخچه در افراد نارساخوان پس از اتمام دوره تمرینی مشاهده شد. سه مطالعه که تغییرات عصبی اناتومیکی کوادراتو را بررسی کردند، افزایش در ماده خاکستری و سفید در مناطق مختلف مغزی که عمدتا درگیر کنترل حسی-حرکتی، شناختی و عاطفی هستند را نشان دادند. خصوصا مطالعات، افزایش در ماده خاکستری در مخچه و لوب فرونتال را یافته اند . محققان در بزرگسالان سالم و کودکان به دنبال ۴ هفته تمرین روزانه کوادراتو در مقایسه با گروه کنترل که برنامه تمرینی آنها ۴ هفته راه رفتن روزانه بود کاهش در نوعی پرو-نوروتووفین((proNGF را مشاهده کردند. هنگامی که شرکت کنندگان تحت یک دوره ۱۲ هفتهای قرار گرفتند نتایج معکوس در مورد پرو-نوروتووفینها (proNGF, proBDNF) مشاهده شد. به عبارت دیگر تغییر در سطح نوروتوروفیک ممکن است به طول تمرین بستگی داشته باشد.بحث: افزایش اتصال عملکردی آلفا و تتا تصور میشود که منعکس کننده عملکردهای شناختی بهبود یافته و سطوح بالای آگاهی میباشد، که به دلیل ادغام بهتر اطلاعات و ارتباطات بین مناطق مختلف مغز است. توضیح احتمالی برای نتایج به ظاهر متناقض proBDNF ممکن است این باشد که پس از ۴ هفته تمرین کوادراتو به دلیل افزایش نوروپلاستیسیته و استفاده و بهرهبرداری سریع، میزان آن کاهش می یابد. متعاقبا بعد از ۸ هفته تمرینی، تحریک بیشتر سنتر مجدد آن منجر به افزایش میزان آن میشود. نتیجه گیری: تمرینات کوادراتو میتواند بهعنوان یک مداخله کمهزینه و کوتاه مدت و از نظر حرکتی نسبتا ساده، جهت بهبود عملکردهای شناختی از کودکی تا اواخر بزرگسالی در هر دو قشر سالم و بالینی به کار رود.

نویسندگان

منیرالسادات آروین

دانشجوی رشته تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خواسگان)

زهره مشکاتی

استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خواسگان)

رخساره بادامی

دانشیار رشته رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)