شناسایی و اولویت بندی ریسک های بیمه های شرکت های هواپیمایی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی گروهی

هدف اصلی این تحقیق شناسایی و اولویتبندی ریسکهای بیمههای شرکتهای هواپیمایی است که میتواند منشا محیطی و هم منشا داخلی سازمانی داشته باشد. برای شناسایی و دستهبندی ریسکها ابتدا از ادبیات، ریسکهای اولیه تعیین و سپس با استفاده از نظر خبرگان درخت ریسکها تدوین شده است. برای اولویتبندی ریسکها از پرسشنامه مقایسه زوجی فازی استفاده شده است. پس از جمعآوری نظرات خبرگان، در صورت ناسازگار بودن پاسخها، با روش مربعات خطای تعمیمیافته، نظرات ناسازگار اصلاح شده است و نهایتا نظرات تجمیعی خبرگان ملاک رتبهبندی ریسکها قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشاندهندهی شناسایی ۴ نوع ریسک اصلی و شاخصهای آن در صنعت بیمهی هواپیمایی است که عبارتند از: الف) ریسکهای مالی داخلی شامل ریسک کفایت سرمایه، ریسک کیفیت سرمایه، ریسک نسبت عملیاتی، ریسک عدم تحقق درآمد و سود و ریسک نقدینگی، ب) ریسکهای غیر مالی داخلی شامل ریسک اعتباری، ریسک منابع انسانی و ریسک فرایندها و سیستمهای داخلی شرکت، ج) ریسکهای خارجی شامل ریسک تحریمها، ریسک جنگها و درگیریهای نظامی، ریسک حوادث و بلاهای طبیعی و ریسک بازار و د) ریسکهای مشتری شامل ریسک رویگردانی مشتری و ریسک ورشکستگی و اعتبار. از بین ۴ نوع ریسک تعریف شده، ریسک مالی داخلی با اهمیتترین ریسک و ریسک مشتری کم اهمیتترین ریسک از نظر خبرگان است. مهمترین شاخص ریسک، ریسک تحریمها است و کم اهمیتترین شاخص ریسک، شاخص ریسک فرایندها و سیستمهای داخلی شرکت است.

کلیدواژه ها:

ریسک بیمه ، شرکت های حمل و نقل ، تحلیل سلسله مراتبی ، تصمیم گیری گروهی ، نظریه فازی