رابطه ی علی سلامت روان، سبک زندگی، مهارت های زندگی و کیفیت زندگی زناشویی با میانجی گری باورهای ارتباطی، بخشودگی و انتظارات قبل از ازدواج

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه علی سلامت روان، سبک زندگی و مهارت­های زندگی و کیفیت زندگی زناشویی با میانجی­گری باورهای ارتباطی، بخشودگی و انتظارات قبل از ازدواج در کارکنان دانشگاه­ها و مراکز آموزش عالی شهر بندرعباس بود. در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری را تمامی کارکنان دانشگاه­ها و مراکز آموزش عالی استان هرمزگان تشکیل می­دادند که به روش تصادفی ۲۹۷ نفر زن و مرد از بین این دانشگاه­ها و مراکز آموزش عالی به­عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه سلامت روان(GHQ)، پرسشنامه سبک زندگی (LSQ)، پرسشنامه مهارت­های زندگی، فرم کوتاه ۴۰ ماده­ای(LSI-FFI)، باورهای ارتباطی(RBQ)، پرسشنامه بخشودگی(FFS)، انتظارات قبل از ازدواج(MES) و فرم تجدید نظر شده مقیاس کیفیت زندگی زناشویی(RADS)  بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد انتظارات ازدواج، باورهای ارتباطی و بخشودگی را پیش بینی می کند. ضریب استاندارد مسیر انتظارات ازدواج بر باورهای ارتباطی ۲/۰ و ضریب استاندارد مسیر انتظارات ازدواج بر بخشودگی ۲۶/۰ است. بنابراین انتظارات ازدواج علاوه بر تاثیر مستقیم بر کیفیت زندگی زناشویی، از طریق باورهای ارتباطی و بخشودگی به­صورت غیر مستقیم کیفیت زندگی زناشویی را پیش بینی می کند. متغیرهای پژوهش در مجموع ۵۳ درصد از واریانس کیفیت زندگی زناشویی را تبیین می کنند. علاوه براین متغیرهای سلامت، سبک زندگی، مهارت­های زندگی و انتظارات ازدواج ۴۲ درصد از واریانس بخشودگی و ۵۹ درصد از واریانس باورهای ارتباطی را تبیین می کنند. متغیرهای سلامت، سبک زندگی و    مهارت­های زندگی ۳۶ درصد از واریانس انتظارات ازدواج را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، سبک زندگی ، مهارتهای زندگی ، باورهای ارتباطی ، بخشودگی ، انتظارات قبل از ازدواج ، کیفیت زندگی زناشویی و کارکنان دانشگاه