شناسایی و بررسی عوامل موثر بر ارتقای مطلوبیت دوره تربیتی-آموزشی تکاور با نگرش بر نقش میانجی فعالیت های تربیت نظامی

هدف تحقیق حاضر شناسایی و بررسی عوامل موثر بر ارتقای مطلوبیت دوره تربیتی-آموزشی تکاور با در نظر گرفتن نقش میانجی فعالیت های تربیت نظامی دانشجویان است. برای این منظور یک فرضیه اصلی و ۱۶ فرضیه فرعی طراحی شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-پیمایشی-مقطعی است که در آن از روش معادلات ساختاری اکتشافی استفاده شد. جامعه آماری شامل خبرگان علمی-نظامی (شامل استادان دوره مراپ تکاور و استادان و فرماندهان مرکز آموزشی نظامی موردمطالعه) هستند که ۲۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند و روش دلفی و تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل روش های مصاحبه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر پنج بعد، ۱۵ عامل و ۶۹ سنجه است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش تحلیل عاملی تاییدی و نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج معیار های مدل اندازه گیری (معیار های قابلیت اطمینان سنجه، پایایی مدل اندازه گیری و واگرایی-همگرایی سازه های مدل به ترتیب با مقادیر ۰.۴، ۰.۸۷ و ۰.۵) و نیز معیارهای مدل ساختاری (معیارهای ضریب تعیین و تناسب پیش بینی مدل به ترتیب با مقادیر بزرگتر از ۰.۳۳ و بزرگتر از ۰.۱۵) حاکی از برازش مطلوب مدل پیشنهادی دارد. همچنین نتایج تحقیق، فرضیه اصلی و همه فرضیه های فرعی (بر اساس نتایجt-Value ) را تایید کرد. بنابراین علاوه بر اینکه «کیفیت اجرای آموزش های تخصصی» بطور مستقیم، مثبت و معناداری بر «ارتقای مطلوبیت دوره تربیتی-آموزشی تکاور» تاثیر می گذارد؛ «کیفیت فعالیت های تربیت نظامی دانشجویان حاضر در دوره»، نیز نقش میانجیگری کامل در رابطه بین «کیفیت اجرای آموزش های تخصصی» با «ارتقای مطلوبیت دوره تربیتی-آموزشی تکاور» را ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

دوره تربیتی-آموزشی تکاور ، فعالیت های مهارت افزای تخصصی تکاور ، ویژگی های تسهیل کننده ، ارزیابی