ارزیابی و اولویت بندی کیفیت آموزشی از نظر اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد شیراز با استفاده از ابزار شش سیگما و رویکرد حل مساله

این پژوهش بمنظور ارزیابی و اولویت­بندی کیفیت آموزشی از نظر اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز با استفاده از ابزار شش سیگما و رویکرد حل مساله انجام شد و به ارزیابی و اولویت بندی شاخص­های پنج­گانه یعنی؛ تعریف، اندازه­گیری، تجزیه و تحلیل، بهبود، کنترل در سال تحصیلی۹۰-۸۹ پرداخته است. با توجه به ماهیت موضوع و اهداف، روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه مورد نظر در این پژوهش ۳۰۷ عضو هیات علمی دانشگاه آزاد شیراز می­باشد. با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه برابر ۱۶۹ نفر می­باشد که بصورت نمونه­گیری طبقه­ای نسبی از جامعه مورد نظر انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته جهت سنجش کیفیت آموزشی با استفاده از ابزار شش سیگما و رویکرد حل مساله می­باشد که شامل ۵۴ پرسش می­باشد و بر اساس پنج شاخص و مفاهیم و تعاریف هر یک از شاخص­ها طراحی شده است. پس از تعیین روایی صوری به­وسیله چند تن از اعضای هیات علمی دانشگاه مذکور، بمنظور سنجش روایی محتوایی پرسشنامه و ابعاد آن از روش تحلیل گویه استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرانباخ محاسبه گردید. در تجزیه و تحلیل آماری از آمار استنباطی t-test تک نمونه­ای و تحلیل واریانس اندازه­گیری­های مکرر استفاده گردید. یافته­های پژوهش نشان داد که در ارزیابی و اولویت بندی شاخص­های پنج گانه رویکرد حل مساله پیرامون کیفیت آموزش از دیدگاه اعضای هیات علمی، بالاترین میانگین را شاخص کنترل (۸۳/۲) و کمترین میانگین را شاخص تجزیه و تحلیل (۵۷/۲) به خود اختصاص داد و تفاوت معناداری بین این شاخص­ها وجود داشت. هم­چنین نتایج بیانگر این مطلب می­باشد که در این پژوهش همه شاخص­ها از سطح کفایت مطلوب به­گونه معناداری پایین­تر است.

کلیدواژه ها:

کیفیت آموزش ، شش سیگما ، رویکرد حل مساله ، اعضای هیات علمی