نقش واسطه ای الگوی چهاربخشی هدف های پیشرفت و راهبردهای شناختی در رابطه بین نظریه های ضمنی هوش و پیشرفت تحصیلی (یک مدل علی)

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش واسطه ای الگوی چهاربخشی هدف های پیشرفت و راهبردهای شناختی در رابطه بین نظریه های ضمنی هوش و پیشرفت تحصیلی در قالب یک مدل علی می باشد. بدین منظور، یک گروه ۲۶۱ نفری (۱۹۵ نفر دختر و ۶۶ نفر پسر ) از دانشجویان روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و مقیاس نظریه های ضمنی هوش (Abd-El-Fattah,۲۰۱۰)، مقیاس جهت گیری هدف (Elliot,۲۰۰۱ McGregor&) و مقیاس راهبردهای انگیزشی و یادگیری( Pintrich,۱۹۸۸) اجرا گردید. نتایج نشان دادند که نظریه ذاتی از راه هدف های عملکردی (گرایش و اجتناب) با راهبردهای سطحی رابطه ای مثبت و معنی دار دارد و با پیشرفت رابطه ای منفی و معنی دار دارد و نظریه افزایشی از راه هدف تسلطی اجتناب با راهبرد تنظیم تلاش و از راه هدف تسلطی گرایش روی راهبرد عمیق و از آن راه با پیشرفت رابطه مثبت دارد. شاخص های مدل نشان دادند که مدل مفهومی پیشنهادی از برازندگی لازم برخوردار است.

کلیدواژه ها:

نظریه های ضمنی هوش ، الگوی ۲*۲ هدف های پیشرفت ، راهبردهای شناختی ، پیشرفت تحصیلی