ارزیابی کارکرد شهرهای کوچک در توسعه ناحیه ای روستاهای پیرامون با استفاده از مدل AHP در نرم افزار GIS (مورد مطالعه: شهر بنجار- شهرستان زابل)

امروزه توسعه شهرهای کوچک به عنوان یک فرایند اجتماعی، اقتصادی و فضایی- مکانی در محیط روستایی باعث بهبود و افزایش خدمات به روستاییان و کاهش شدت وابستگی آنان به شهرهای رده بالاتر خود شده و به عنوان مراکزی مناسب در فضاهای روستایی با هدف انسجام فضایی مورد تاکید قرار گرفته­اند. در دو دهه گذشته توجه ویژه­ای به نقش شهرهای کوچک در توسعه نواحی روستایی و عملکرد مثبت آنها در الگوی سکونتگاهی مناسب در کشورهای در حال توسعه شده است. تحقیق حاضر با تکیه بر مطالعه در شهر کوچک بنجار در پی بررسی کارکرد اجتماعی و اقتصادی به روستاهای پیرامون در زمینه­هایی مانند رشد اقتصادی و بهبود خدمات دهی اجتماعی در قالب ۱۱ مولفه پرداخته شده است. نوع پژوهش حاضر کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه­ای و میدانی و اخذ اطلاعات از طریق پرسشنامه و مشاهده در روستاهای بالای۵۰ خانوار با حجم نمونه ۳۶۵ خانوار، با سطح اطمینان ۹۵ درصد به کمک فرمول کوکران تعیین و انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها و پردازش آنها از روش­های آماری SPSS,Exsel و از مدل AHP و سیستم اطلاعات جغرافیایی به تعیین اهمیت نسبی فاکتور­های موثر در سطح برخورداری از امکانات و خدمات روستاهای شهر کوچک بنجار پرداخته شد. با توجه به نتایج حاصل از تحلیل یافته­های پرسشنامه­ای با آزمون T تک نمونه­ای جهت تحلیل تاثیر کارکرد اجتماعی و اقتصادی شهر کوچک بنجار بر روستاهای اطراف پرداخته شد. که میانگین  شاخص اجتماعی (۲.۷۲)، مورد تایید و میانگین شاخص اقتصادی (۳.۵۲) رد گردید.

کلیدواژه ها:

شهرهای کوچک ، کارکرد اقتصادی- اجتماعی ، خدمات رسانی ، شهربنجار